Cape Town Cycle Tour 2015

After the horrific fires that took out almost 5 000 hectares of the Cape Peninsula in the build up to the week of the 38th Cape Town Cycle Tour, one's first emotion is to think of yourself and ask questions on where is the plan B, C, D in such a situation with around 35 000 people coming to the Mother City..The answer is that they probably already settled for plan Z.  To make such a huge decision to shorten the route from the normal 110 km to only 47 km is really drastic, but in this situation the only option.  Yes, the areas into Simon's Town weren't damaged, but logistically it would have been impossible.  The call was the perfect one and everyone will talk about this Cycle Tour as something to be remembered.  I think there will be lots of people who would like to enter the "short" Cycle Tour next year!

We as Malmesbury Fietsryklub decided to do the ride in Solidarity.  The word solidarity means unity as a group and that is exactly what we did.  We all started at 08:48 from group 6B as that was the starting time of our last member.  The plan was to try and stick together right through the 47 km.  If someone got lost we stopped and waited.

Everyone embraced the chance of this once in a lifetime experience and also became part of the long Cycle Tour history.  We decided to not bother about what time we do.  Most of us were on our mountain bikes.  For me personally it was quite a daunting experience.  We normally ride more to the front where the participants know how to keep there lines and how to go through the corners.  Here more to the back it is all about the fun and rules don't really apply!

I want to complement each and every one who was involved in the decision making process of this years Cycle Tour as well as every fire fighter who helped to protect our beautiful city.  Words cannot explain how grateful we are...To the club I want to thank them all for the awesome experience to share this special day with u guys.  We will be talking about this for a very long time.  Go and have a look at the video Thom Orchard made of our ride http://youtu.be/Iyy2jBY_d7I.

This weekend is the start of the AfricanX and I will be updating our movements on Twitter @Jaco_Geldenhuys and from Sunday live from the ABSA Cape Epic.

Have a great rest of the week!

JG

Die laaste 6 weke

'n Mens wonder baie keer hoe jy dit regkry om alles wat jy wil / moet doen ingepas te kry.  Ek het die afgelope tyd tot die besef gekom dat alles in die lewe wel met 'n doel gebeur en so ook op die regte tyd, jy moet niks forseer nie.  Hierdie blog gaan 'n "fly-over" wees van die vorige 6 weke se gebeure.

30 Augustus 2014 - Asics Dirty Double

Meeste van julle weet reeds dat Hildegarde 'n baie bekwame atleet is.  Sy is glad nie 'n persoon wat te lank dieselfde oefening wil doen nie en toe die Asics Dirty Double op die horison verskyn het sy dadelik gesê dat sy dit wou doen.  Ek het tot die dag voor die wedren nog gewonder of ek nie dalk moet deelneem nie, maar het 'n belofte aan myself gehou en die spesifieke dag as haar en Lood se ondersteuning span saam met JJ en Hilge opgetree.

Die wedren het bestaan uit 'n uitmergelende 10 km "trailrun" met oor die 300 m klim, en dit alles op een bult tot op rondom 5 km en 'n bergfietsrit van net so oor die 20 km in Wellington se bekende Welvanpas.  Hildegarde het die 10 km in 50 min klaargemaak in die 7de plek en kon op die bergfiets tot in die 3de posisie vorder waar sy naby aan die einde ketting probleme opgetel het wat haar algeheel 7de laat eindig het.  Baie lekker gesellige dag en beslis iets vir ieder en elk om in die toekoms te doen. Dankie aan Pieter van Wyk, Marc Kerr en die res van die span vir die ongelooflike dag.

TipTrans Citrusdal Xtreme - 6 September 2014

Die idee vir my deelname aan hierdie wedren was om te sien presies waar my vorm is na die winter en min lang ure in die saal.  Op werksfront was dit 'n baie besige graanseisoen en alhoewel ek steeds gereeld gery het, was dit beslis met 'n ander fokus.  Meer instandhouding as voorbereiding.  Ek wou in die eerste plek net die 115 km klaarmaak om sodoende myself gerus te stel vir die Karoo2Coast wat 14 dae later sou plaasvind.

Ons was 'n redelike klompie van Malmesbury wat daar was en dit was gerustellend om te weet daar is soveel ondersteuning.  Ons het soos die vorige jaar agter die TipTrans vragmotor in die neutrale sone gery.  Die enigste verskil was dat die trok teen amper 60 km/h gery het en die groep sommer op die teerpad in 2 gedeel was.  Ek was van die voorstes in die 2de groep.  Ek wou net daar bly hang en ander ouens die werk laat doen sodat ek darem die eindstreep kon sien.

Meeste dinge in die lewe werk nie uit soos jy dit beplan nie, sommiges slegter en sommiges baie beter.  My geaardheid wat, nie eintlik geduld insluit nie, het sommer op die eerste klim die oorhand gekry.  Ek het voor gaan sit en bietjie die spoed opgedruk.  Ons was 'n groot groep van seker 30 ryers op daardie stadium.  Ons het die groot klim van die dag bereik en ek het gedink ek mag dalk begin betaal vir my harde pogings van vroeër.  Ek het egter goed gevoel en redelik gemaklik daaroor gegaan.  Vandaar was dit redelik plat en afdraend vir die volgende 30 - 40 km en ons kon 'n redelike hoë spoed handhaaf.  Ons groep het op die klim verklein na so 12.  Daar was 'n redelike lelike val en ons was net 7 in ons groep oor.  Van die aanvanklike groep het by die beseerde persoon agtergebly en ons het gery na die naaste waterpunt om die ongeluk aan te meld aangesien daar nie selfoon opvangs was nie.  Ek was op daardie stadium die persoon in die groep wat die meeste van die werk gedoen het en het die groep gevra of ons net vinnig by die volgende waterpunt kon stop om die ongeluk aan te meld.  Net 3 van ons het gestop...

Ons het tussen WP2 en WP3 alleen gery en 'n groot groep het ons daar gekry vanwaar ons enduit saam gery het.  Ek was na 100 km redelik gaar en het effens begin kramp, maar vinnig weer herstel van dit.  Ek het klaargemaak in 4h30 min en was vol moed vir die Karoo2Coast oor 2 weke.

Botrivier naweek - 13 -14 September 2014

Lood en Saretha het ons 'n geruime tyd terug genooi vir 'n wegbreek naweek na Botrivier Hotel saam met ou skoolpêlle van hom.  Ons het dadelik ja gesê om bietjie afwisseling te bring met al die aktiwiteite.  Hier sou die hele gesin dan vir die naweek saam wees.  Daar is natuurlik 'n bergfiets sessie gereël onder die manne, maar dit was iets heeltemal anders as wat ek al voorheen gedoen het.

Die roete was van Botrivier, verby Dassiesfontein Padstal na die "singletrack" teen die berg (ken nie al die roetes se name).  Dit was ongeveer 30 km tot by die halfpad merk.  Pragtige roetes is daar gebou en was beslis 'n belewenis om daar te kon ry.  Halfpad is waar dinge vir my nuut was.  Ons het by een van die manne se huise gestop en daar is weggelê aan verversings wat bietjie sterker as jou normale energiedrankie is!  Wat my die mense verbaas het, is dat die manne nog op hul fietse die roete terug ook gery het.  Baie sosiale sport!  Ons het die res van die middag as groep saamgekuier by die hotel, waar meeste van die ryers en hul gesinne ook oorgebly het.  

Die Sondag is ons vir 'n kort, maar lekker rit op 'n ander roete wat net weer die prag van hierdie gedeelte van die Wes-Kaap uitgewys het.  Daar was 'n effense koeligheid in die lug en jy kon die verandering van die seisoene op die grane waarneem.  Ons sal beslis terugkom na hierdie pragtige plek.

Karoo2Coast - 21 September 2014

Ons was nie aanvanklik ingeskryf vir 2014 se Karoo2Coast nie.  Die logistieke nagmerrie van die wedren het dit na die vorige jaar vir ons meer na 'n berg voor ons as 'n uitdaging laat voel.  By dit sit jy met oor die 4 000 mense wat deelneem en indien jy enigsins 'n goeie tyd wil ry, moet jy sorg dat jy van die begin af in 'n posisie is waar ander jou nie gaan ophou nie.  Hierdie tipe wedrenne met sulke groot getalle is gewoonlik frustrerend vir die persoon wat sy eie doelwitte najaag omdat so baie dinge gebeur wat buite jou beheer is.  Ek sal later meer hieroor noem.

Twee van ons klublede het besluit om nie meer te gaan ry nie en ek en Hildegarde het besluit om hulle inskrywings oor te neem, asook die verblyf in die Kerksaal op Uniondale.  Ons het in opbou na die Sondag van Karoo2Coast steeds getwyfel of ons al die pad van Malmesbury na Uniondale wou reis, maar toe ons twee ander passasiers bykry was die planne in plek.  Ons sou almal saamry, ons kar het 'n geleentheid na Knysna en ons sou die Sondag direk na die wedren terugkom.

Saterdag net na 11:00 is ons op Malmesbury weg en het heerlik gery en was net na 17:00 in Uniondale.  Ons het by die Kerksaal omgery voor ons die ander 2 by die koshuis sou aflaai, net om seker te maak waar dit is.  Met ons aankoms by die koshuis het Elfriede verneem sy het 'n 4-bed slaapkamer.  Ek deel toe die aand 'n koshuiskamer met 3 ander dames!  Beslis 'n eerste vir my, maar baie beter as die vorige jaar se rooi tente.

Ek het in die A-groep weggespring en na my TipTrans wou ek bitter graag 'n sub 4 uur Karoo2Coast ry.  Hildegarde was in die B-groep en sy het haar eie doelwitte gehad.  Ons het weggespring en die eerste deel was 'n neutrale sone.  Daar was egter by senuwees en sommer op die eerste afdraend het twee fietse mekaar getref en 'n redelike botsing veroorsaak.  Ek het hier gesien dat ek om by my doelwit uit te kom redelik op my eie gaan moet werk.  Dinge in die bondel, was net te deurmekaar so vroeg in die resies.  Ons het die eerste tweespoor pad gekry wat ook die eerste klim was.  Dis hier waarna ek vroeër verwys het.  Selfs in ons A-groep is hier opeenhopings en dis waar baie mense baie van hul tyd verloor omdat hy wel die bult kan ry, maar in 'n ander persoon se hande is wat dalk voor hom loop.  Niks gaan hier help behalwe geduld nie.  Niks wat jy gaan sê, gil of doen gaan die situasie verbeter nie, want voor die persoon wat jou ophou is daar net weer een wat hom ophou.  Dit het niks te doen met hoe sterk of tegnies goed jy is nie, maar wel met die groot hoeveelhede mense wat deelneem.  Beste raad, "chill", jy gaan later hard ry met die energie wat jy nou spaar.

Om terug te kom na die eerste klim:  Ek was gelukkig, was redelik voor en kon die hele klim ry met 'n gemaklike hartklop.  Dit was goed vir my, want dit het my energie laat spaar wat ek dalk later kon nodig kry en as ek teen my eie spoed daar sou uitgaan sou dit my later ingehaal het.  Ek het lekker in my eie ritme gekom van sterk klim en bietjie stadiger as die gewone ou op die afdraende (ek is immers 'n verantwoordelike man en pa van 2).  In die middel van die resies het ek sterk gevoel en besef dat ek in my groep die leiding sal moet neem om my eie doelwit te behaal.  Ek het uitgewerk dat ek teen die einde 'n gemiddelde spoed van 24 km/h of meer moes ry om 4 ure te breek.  Al die klim in die eerste 60 km het gemaak dat my gemiddelde spoed op 'n stadium onder die 20 km/h was.  Vir die volgende 20 km het ek alles gegee om die gemiddelde spoed op te kry en het na 80 km begin voel ek sal bietjie rustiger moet gaan aangesien daar nog die laaste klim op na Simola is. Ek het vir 5 km rustiger gery en toe die klim kom al my laaste krag gebruik.  Ek het 4 mense verbygegaan op die laaste klim en toe ek die teerpad afvat Knysna toe, het ek geweet ek is binne bereik van my doelwit, my tyd het gesê 3 uur 48 min.  Ek het nie ontspan nie, voluit gegaan teen die wind tot ek oor die blou matte was en klaargemaak in 3 uur 56 min - "Mission accomplished".

Hildegarde het haar eie drama gehad.  Haar voorste "shifter" kon nie die ketting van klein na groot kry nie.  Sy het noodgedwonge die hele Karoo2Coast in haar klein voor-"blade" gery. Op die klimme was dit heel aanvaarbaar, maar op al die plat stukke het die groepe haar agtergelaat.  Sy het steeds klaargemaak in 'n baie goeie tyd van 4 uur 26 min.  Na alles is ons baie bly ons het gaan deelneem.  Dit was 'n vinnige, maar baie leer "trippie".  Ons sal seker maar weer gaan....

Malmesbury Fietsryklub Gesinsdag - 4 Oktober 2014

Die fietsryklub het sy jaarlikse Gesinsdag op 4 Oktober 2014 by Malmesbury Skougronde gehou.  Die oogmerk van die dag is om die hele gesin by die sport te betrek.  Die dag skop af met 'n pretrit vir die hele gesin.  Elke kind word deur sy ouer vergesel op die 2.5 km roete deur die wingerde.  Elke kind kry dan na afloop van roete 'n pragtige medalje vir sy of haar deelname.  Vanjaar se roete is deur amper 60 kinders gery en was 'n reuse sukses.  Hierdie pretrit is opgevolg deur 'n aflos vir die groter kinders en volwassenes wat in spanne van 2 aan 'n wedren deelneem wat 2 ure aanhou.  Die span met die meeste rondtes in die 2 ure word as die wenners gekroon.  Hierdie dag gaan egter nie oor wen of verloor nie, maar oor die lekker saamkuier.  Die dag word afgesluit met baie gelukkige trekkings met pryse van borge.  Almal was dit eens dat dit 'n dag op die kalender is wat nie misgeloop mag word nie.  Die klub het ook een lot (2 bottels rooiwyn en 'n skaapboud) opgeveil vir CANSA (kinderkanker).  Die veiling en die ekstra donasies wat die dag gemaak is het 'n bedrag van R3 350 vir 'n baie goeie doel ingesamel.  Dankie vir almal se wonderlike bydraes en teenwoordigheid die dag, veral aan Die Courant en Malmesbury Superspar!

Outsurance Gun Run 2014 - 12 Oktober 2014

My belofte aan Hildegarde is om ten minste een halfmarathon per jaar saam met haar te doen.  Die afgelope Sondag was dit weer die beurt van die Gun Run.  Soos ek nou hier sit is ek steeds in pyn.  Maak nie saak hoe fiks jy is nie, draf is 'n ander ding.  Jy moet hom oefen en jou liggaam moet gewoond raak aan die afstand.  My mikpunt was om 2 ure te breek en Hildegarde wou onder 1 uur 40 min hardloop.  Sy draf deesdae baie min met die gym wat haar feitlik voltyds besig hou.

Ons het by haar ouers oorgebly Saterdag aand en die kinders was by ouma en oupa terwyl ons gehardloop het.  Ek het Hildegarde by die wegspring afgelaai sodat sy 'n beter wegspringplek kan hê terwyl ek parkeerplek gesoek het.  Ek het feitlik heel agter weggespring, maar was vol vertroue dat ek my doelwit sal bereik.  Dit was my 3de Gun Run en ek het presies geweet waar dinge vir my die vorige 2 keer verkeerd gegaan het.  Ek het baie lekker gehardloop en het die eerste 10 km in onder 50 min gehardloop.  Daarna het die vasbyt begin.  Die lyf het begin seer raak en ek moes my kop reg hou.  Die onderstaande foto is ongeveer 3 km van die einde en jy kan sien dis laat in die dag!  Ek het net aangehou hardloop en sommer die laaste km my laaste energie gebruik.  Ek het klaargemaak in 1 uur 48 min,  12 minute vinniger as my vorige beste!  Hildegarde het klaargemaak in 1 uur 37 min en ons het altwee baie tevrede teruggekeer huistoe.

Eerskomende Sondag is dit die beurt van die Impi Challenge.  Ek belowe ek sal nie weer so lank vat om julle in te lig nie.  Hierdie was baie "catch-up" werk vir my!

Groetnis,
JG

Amarider 100 Miler

Verandering van seisoene, 'n baie lae immuniteit en kinders wat met nat neuse huistoe kom is glad nie die perfekte voorbereiding vir 'n wedren soos die Amarider 100 Miler nie.  Hildegarde staan sterk deur alles, maar ek is maar 'n "softie".  As daar 'n virus in die lug is, sal ek hom kry.  Dit was dan ook die geval van so 10 dae voor die 100 Miler af.  Ek was nie bedlêend nie, maar beslis nie gesond.  

Die Maandag (op JJ se verjaarsdag - 19 Mei 2014) het ek begin met 'n kursus antibiotika.  Ek kon elke dag in opbou na die 100 Miler voel ek raak beter.  JJ het 'n Spiderman partytjie gehou soos wat julle kan sien op die aangehegde foto.  Hy is regs en sy maatjie HB is links.  Beste dag van sy lewe tot dusver!

Ons sou as Team Nexus deelneem.  Hierdie keer was ons 4 ryers - ek, Hildegarde, Glenn Norrie en Charl (Tier) du Plessis.  Die reëls van die 100 Miler verskil so bietjie van die ander wedrenne as jy in span verband ry.  By die 100 Miler kan jy as 'n span ry, maar jy hoef nie saam te ry nie.  Hulle vat net die tyd van die span as die laaste persoon van die 4 se tyd en al 4 moet klaarmaak om as 'n span te kwalifiseer.  Ons het egter in die gemengde spanne deelgeneem en ons moes die dag voor die wegspring uitvind dat daar net een ander gemengde span ingeskryf is, so daar sal nie 'n gemengde kategorie wees nie.  Ons het egter steeds besluit om as span te ry en ook nie elkeen op sy eie spoed te ry nie, maar die heeltyd as "Team Nexus" bymekaar te bly.

Jaco Geldenhuys, Hildegarde Geldenhuys, Glenn Norrie en Charl (Tier) du Plessis

Die wedren begin by Swartland Wynkelder en eindig, net soos die naam sê, na 100 myl (163 km) weer by Swartland Wynkelder.  Daar is ook 'n 50 Miler wat by Delico Slaghuis op Riebeek Kasteel begin en die laaste 80 km van die 100 Miler roete is, en ook by Swartland Wynkelder eindig.  Malmesbury was uitstekend verteenwoordig in beide wedrenne en daar was ongeveer 30 van ons wat deelgeneem het!  Voorwaar uitstekend vir 1 dorp.  Ons het natuurlik ook 'n moontlike algehele wenner in die wedren vir die 100 Miler in ons midde gehad - Johann Rabie was ook op die beginstreep.  Die roete was beslis nie plat nie en ons moes buiten die ekstreme weerstoestande 2 400 m oor 163 km klim!

Ons span het ongeveer in die middel van die bondel begin en my begin kon ek nie slegter voorspel het nie.  Ek het by die mense voor my probeer verbykom en deur 'n rolletjie hakiesdraad gery wat net langs die pad gelê het.  Dit het in my "cluster" opgewen aan die speke se kant.  Ek en twee Barmhartige Samaritane het seker 5 min gesukkel om dit los te kry, gelukkig was daar geen skade en ek kon aanry.  My span het so 500 m verder vir my gewen.  Op dieselfde oomblik het die donderweer en blits begin slaan en ons het sommer lekker vroeg al natgereën.  Hierdie was die begin van 'n baie lang en moeilike dag!

Ons het weer bymekaargekom as span en dadelik met 'n paar kort klimme begin.  Vir ons ryers wat nie "race" nie, moet jy baie hard waak daarteen om nie ingetrek te word met die persone wat vinnig begin nie.  Hierdie is 'n Ultra Ultra marathon en jy moet alle energie soos goud oppas, want jy gaan dit beslis later nodig kry.  Glenn was ook die heel week effens ongemaklik met sy hartklop se reaksie as hy tempo gery het en dit was dieselfde storie op die dag van die wedren.  Hy het egter by ons gebly en probeer bepaal wat aangaan.  Die eerste ongeveer 50 km was eintelik heel aangenaam, toe draai ons in 'n Oostelike rigting.  Die wind was besig om te draai na Noordwes om die enorme kouefront in te bring en ons het die wind van voor begin kry.  Op 61 km was ons by die eerste "tagpunt".  Almal was ongedeerd en wou net graag by die halfpad merk kom.  Dit was egter baie makliker gesê as gedaan.  Die wind was nou van die Noordweste en ons moes reguit teen hom ry tot by Delico.  Hierdie gedeelte van die roete is eintlik 'n maklike deel.  Min bulte en lekker plat.  Ons kon beswaarlik 20 km / uur handhaaf.  Ons het na 4 ure by Delico aangekom en vir Riaan van Zyl wat ons en Dr. Loch Nel, wat ook 100 Miler gery het, se bystandvoertuig gery het daar gekry.  Ons kon ons eie bottels kry en warm klere kry - die kouefront was naby.

Ons het verder gery en na ongeveer 2 km het Glenn gesê hy voel glad nie goed nie.  Die dag het al hoe moeiliker geraak en ons wou beslis nie sy gesondheid in gevaar stel nie.  Hy het besluit om terug te gaan na die voertuig toe.  Dit het beteken dat ons nou net drie was wat teen die wind moet baklei en dat ons nie meer as 'n span kwalifiseer nie.  Na die tyd het ons verneem dat Delico die eindpunt van baie ryers se dag was.  Ons moes ongeveer nog 25 km teen die wind ry voor ons 'n effense blaaskans gekry het waar die wind van die kant af gewaai het.  Dit was 'n moeilike stuk.  Ons 3 het min gepraat en elkeen het in homself geworstel oor hoe aaklig dit was om op daardie spesifieke tyd daar te wees.  Ons het uiteindelik die "tagpunt" met ongeveer 45 km bereik en geweet dat ons nou twee gedeeltes gaan kry met die wind van agter.  Die weer het nog slegter geraak en dit het begin reën.  Ons was nou op die paaie wat ons gereeld oefen, dit het nie gehelp dat ons weet wat kom nie!

Die laaste klimme was uitmergelend na die harde dag.  Emosies was hoog en die dag kon gerus klaarkry.  Ons het op een van die drie laaste bulte reguit teen die wind ingedraai.  Dit het gereën en jy moes letterlik teen die afdraend trap om nie stil te staan nie.  Ons is daar deur en op die laaste 7 km het ons die wind van agter gehad.  Wat 'n verligting.  Ons het klaargemaak in 8 uur 11 min.  Dit was in alle waarskynlikheid my hardste dag op 'n fiets nog, my span het my beslis deurgedra.  Dankie Charl, Glenn en Hildegarde.  Ons het ook uitgevind dat Hildegarde die 3de vrou in die Sub-vets was!

Hildegarde op podium (Foto: Saretha Fouche)

Johann Rabie, Malmesbury se eie professionele fietsryer, het die 100 Miler gewen met ongeveer 8 min.  Hy het dit in 1 minuut vinniger gery as 2013 se wentyd (waar hy net-net 2de was) ten spyte van die haglike weersomstandighede in 5 uur 58 min.  Almal het na die tyd gesê ons gewone ouens kan 10% aftrek by ons tyd - hoeveel moes Johann dan aftrek?!  

Johann Rabie - Wenner Amarider 100 Miler (Foto: Johann Notnagel)

Johann het ook onlangs as deel van EAI Cycling saam met Gawie Combrinck die Joberg2C gewen en 2de plek behaal in die Sani2C.  Malmesbury is baie trots op jou!  Ons is ook uiters bevoorreg om hom as deel van Malmesbury Fietsryklub te kan hê en in sy geselskap op Woensdae ons klub se sosiale ritte te kan byhê.  Malmesbury het in 2013 geen fietswinkels gehad nie.  In Januarie 2014 het Johann sy winkel, Bike Addict oopgemaak en kort daarna het Crispin en Juan vir Kroff oopgemaak.  Ons is meer as 60 lede in die klub en die sport groei van krag tot krag in ons omgewing.  Kom besoek hierdie manne se winkels vir professionele hulp en advies.

Vir nou is dit winter en dit raak al hoe moeiliker om aan die oefen te bly!  Trek dik aan en laat daai wiele rol.

Tot later,

JG

Movember 2013

Nou ja, ons het aan 'n einde gekom van 'n baie besige November.  Hierdie maand was Wines2Whales, Malmesbury Fietsryklub Gesinsdag, Coronation Double Century, Origins of Trials en Die Burger Fietstoer!  Ek het in die omgewing van 55 ure op die fiets spandeer, nogal baie as jy daaraan dink dat dit 'n baie besige maand by die werk ook was.  Die titel van hierdie blog is "Movember 2013".  Ek het weer op my beskeie manier probeer om 'n snor te groei.  Mense het dit darem raakgesien hierdie jaar!  Dit is alles deel van die bewusmaking van manlike gesondheidsrisiko's.  Ek het dit natuurlik sommer ook gebruik as aanknopingspunt vir Sistiese Fibrose.

As jy mooi kyk sal jy my "snor" sien!

Die Malmesbury Fietsryklub Gesinsdag is aangebied in 'n poging om gesinne by die sport te betrek.  Dit was 'n groot sukses met 25 kinders wat die oggend aan die kinder-roete van 2.9 km deelgeneem het.  Hulle is elkeen deur 'n ouer vergesel.  Elke kind wat die roete voltooi het, is met 'n pragtige medalje beloon.  Elke kind het ook 'n "Energade" van Pick & Pay Malmesbury ontvang - baie dankie vir jul lojale ondersteuning!  Die kinder-roete is opgevolg met 'n aflos deur die volwassenes.  'n Span het uit 2 tot 4 persone bestaan.  Die roete was 5.3 km lank en goeie tempo oefening.  Die span wat die meeste rondtes binne 2 ure gery het, was die wenners.  Hierdie dag het egter nie oor wen of verloor gegaan nie, maar oor deelname.  Ons sal spoedig in die toekoms weer so 'n geleentheid aanbied.  Die dag is afgesluit met heerlike saambraai en kuier.

Op Saterdag 23 November 2013 het ek en Hildegarde aan die Coronation Double Century as deel van "Team Lifepath Healthcare Allsorts" deelgeneem.  Die resies begin in Swellendam vanwaar jy na Barrydale, Montagu, Ashton, Robertson en weer terug na Swelledam ry.  Hierdie was ons grootste uitdaging nog op 'n padfiets en ons het dit as goeie tyd in die saal beskou.  Ons het glad nie geweet wat om te verwag nie - dit was dalk beter so.  Jy begin as 12 lede van die span.  Ons mikpunt was dat almal saam moet klaarmaak en ons het vir ons 8 ure as mikpunt gestel.  Die roete is oor 202 km met ongeveer 2 800 m klim.  Ons het teen 'n lekker tempo begin en redelik gemaklik die eerste 115 km klaargemaak.  Teen die tyd was ons op Ashton waar daar 'n stop-punt vir al die spanne is - hulle stop jou tyd ook vir 'n maksimum van 30 min.  Hiervandaan moes ons bietjie teen die wind baklei en ons het teen 160 km reeds 3 van ons ryers verloor.  Ons was egter voor op skedule en het seker gemaak dat die res almal ten minste klaarmaak.  Ons is oor die eindstreep in 7 uur 22 min - nie te versmaai vir 'n eerste probeerslag nie.  Dit was regtig 'n onvergeetlike ondervinding en ons sal beslis volgende jaar weer terug wees.

Die afgelope naweek was dit die Origins of Trails en Die Burger Fietstoer in Stellenbosch.  Ek en Hildegarde het vir die eerste keer in 'n "Stage Race" saam deelgeneem.  Ons het ook vir Die Burger ingeskryf om dit 3 intensiewe dae te maak en as goeie voorbereiding vir die Epic te dien.  Dit kon nie slegter begin nie.  Ek en Hildegarde het beide 'n maagvirus gehad wat ons redelik moeg en pap gelos het.  Ek het teen die wegspring van Vrydag beter gevoel, maar Hildegarde was maar op.  Ons moes deurdruk aangesien hierdie presies die situasie is waarin ons onsself op die Epic kan bevind.  Dag 1 was veronderstel om 70 km met ongeveer 2 000 m klim te wees (elk geval, dis wat advertensie sê).  Ons was bereid om dit te trotseer.  Die weer was perfek en ons het weggespring.  Die eerste 20 km was 'n nagmerrie vir Hildegarde.  Sy was so pap dat sy nie gekonsentreer het nie en 2 lelike valle gehad het.  Haar knie wou nie ophou bloei en op 40 km het die paramedici haar ingelig dat sy steke aan die knie sal moet kry.  Dit het in effek beteken dat ons geen kanse verder gaan vat vir die dag nie - netnou val sy weer op die oop wond.  Ons het aangery net om die dag klaar te kry.  Dit was bitter warm en daar was genoeg "moans en groans".  Op 67 km het ons besluit om 'n waterpunt verby te ry aangesien ons mos amper klaar is - toe nie, dit het ons nog 11 km geneem om op die eindstreep te kom.  Baie moeg, gebreek en dors.  Die enigste verblydende nuus was dat ons deur diep, donker oomblikke kon kom as 'n span en klaarmaak.  Die dag was toe 78 km met amper 2 700 m klim en baie tegnies!  Hildegarde het 3 steke aan haar linker knie gekry en die blou het oral begin wys.  Ons het klaargemaak in 5 uur 49 min.  Ek het geweet dag 2 sal 'n groot uitdaging wees aangesien ons nie reg kon eet op die fietse met die virus nie.

Dag 2 het sommer met wind begin met 70 km en 1 800 m se klim (ons maar gehoop dis waar!).  Hildegarde was seer van al die valle.  Die mikpunt was om rustig te ry en klaar te maak.  Ons het ons eie spoed gery en Hildegarde het probeer om die linker knie te spaar.  Dit bring natuurlik ander probleme, want die teenoorgestelde kant van jou liggaam werk dan baie harder.  Ons het sonder pyne deur dag 2 gekom - op ons eie tyd en klaargemaak in 4 uur 24 min.  Ons het die Origins of Trails klaargemaak as "Team Nexus" en ons weet ons kan deur moeilike tye volhard.  Hierdie roetes van beide dae het ons deur pragtige plekke geneem.  Roetes wat nie normaalweg vir die publiek oop is nie.  Baie tegniese dag 1 en vet pret op dag 2.  Die hoogtepunt was die G-spot op dag 2 wat jou weer soos 'n kind laat voel het!  Ons kon egter nie te veel "party" na die tyd nie, Die Burger Fietstoer was die volgende dag.

Die Geldenhuyse was nie baie lus vir opstaan op Sondag 1 Desember 2013 nie.  Die wind het gehuil om die huis en ons was moeg van die vorige 2 dae.  Die wekker het 04:30 afgegaan en ons het maar vasgebyt.  Ons het Stellenbosch ingery en gesien daar kom probleme.  Die voertuie het toue gestaan om die dorp in te kom.  Ons het besef ons het dalk ons lyne bietjie fyn gesny.  Ek sou van die begin af in dieselfde groep as Hildegarde wegspring, Groep F, ons sou om 06:15 afgaan.  Ons het deur die hekke gegaan, ingery en dadelik weggespring.  Ons het nêrens gewag nie en was dadelik besig met die resies!  Ons het dit as 'n "recovery ride" beskou, maar wou ook nie heeldag op die pad wees nie.  Die wind was by tye verskriklik en die grootste werk was om nie van die fiets af te waai nie.  Ek en Hildegarde het weereens saamgery.  Die bene was maar moeg en seer, maar ons het ons eerste Burger Fietstoer baie geniet en klaargemaak in 3 uur 19 min.  Johann Rabie van Malmesbury het die resies gewen in 'n tyd van 2 uur 27 min.  Baie geluk Johann.  Ons is trots op jou.

Ons het deur die 3 dae gekom met genoeg vertroue dat ons kan vasbyt en erge situasies kan hanteer.  Baie goeie voorbereiding vir wat in die toekoms op ons wag.  Ons het geen wedrenne vir Desember nie, net 'n lang oefen maand met die ure wat opgestapel sal word.  Ons is ook hard aan die reël vir ons vroue oggend ten bate van Sistiese Fibrose wat op 8 Februarie 2014 te Delsma Farm sal plaasvind.  Sal later in Desember meer inligting deurgee wanneer als gefinaliseer is.  Vasbyt vir die laaste stuk van 2013.  Dankie aan Cherie Vale en Jetline Actionphotos vir ons foto's.

Groete,
JG

FNB Wines2Whales Race 2013

Die oomblik het aangebreek, my eerste "Stage Race" waaraan ek deelneem, die FNB Wines2Whales Race.  Ek en Lood het kort na die Transkaroo besluit om 'n kans te vat en as 'n span in te skryf vir hierdie wedren.  Hulle het ons op die waglys geplaas en ons het eintlik vergeet van dit.  Intussen het ons die Epic inskrywing gekry en ek en Hildegarde het as 'n span aan wedrenne begin deelneem.  Ongeveer 6 weke terug kry ek en Lood elkeen 'n epos wat sê dat ons aansoek vir die FNB Wines2Whales suksesvol was!  Ek het oral probeer om vir Hildegarde ook 'n inskrywing te kry saam met 'n ander span, maar dit was tevergeefs.  Die opgewondenheid na my en Lood se eerste "Stage Race" het begin...

Wat is FNB Wines2Whales?  Dit is 'n 3 dag wedren wat begin by Lourensford en eindig by Onrus Karavaanpark.  Die "Race Village" is by Oak Valley waar deelnemers 2 dae oornag en op die hande gedra word.  Daar word binne 10 dae 3 sulke wedrenne aangebied naamlik die Adventure, Ride en dan die Race.  600 spanne per wedren neem deel, dus is dit 'n enorme logistieke uitdaging vir die organiseerders en hulle het uitstekend geslaag in hulle doelwitte.

Ons het van die begin af geweet ons sal ons gesinne saamneem op hierdie ervaring en vir ons 'n huis bespreek in Kleinmond.  Registrasie het plaasgevind Donderdag middag.  Ek en Hildegarde en die kinders het names "Team Nexus" gaan registreer aangesien Lood nog op 'n vlug van Johannesburg oppad was.  Hulle sou later die aand by ons aansluit in Kleinmond.  Ons het met Lood en Saretha se aankoms vinnig bosberaad gehou oor hoe die logistiek sou werk en Saretha het oudergewoondte weer hand opgesteek en is as ons amptelike "transporter" gekroon.  Hierdie was die begin van 3 vroeë oggende om betyds by wegspring te wees.  Ons het elke oggend tussen 07:40 en 08:00 weggespring, so moes redelik vroeg wikkel om betyds te wees.  Hilge het natuurlik die twee oggende wat Saretha ons deurgeneem het ook saamgery - bang sy mis iets!

Dag 1 - Begin by Lourensford en ry ongeveer 78 km oor die berg na Oak Valley met ongeveer 1 800 m se klim.  'n Baie mooi oggend en adrenalien wat vloei.  Ons het om 08:00 in Groep G weggespring.  Elke dag se mikpunt was om so gou moontlik voor (binne ons vermoëns) te kom en die "singletrack" sonder te veel verkeer te trotseer.  Ons het heerlik gery, maar op ongeveer 48 km was daar 'n verpligte loop zone - Die Historiese Gantouwpas waar meer as 4 000 ossewaens oor 'n periode van 200 jaar oorgetrek het.  Die spore van die ossewaens lê uitgekerf in die rotse en sal nog vir baie lank daar wees.  Hierdie gedeelte wat ons moes loop is ongeveer 1.2 km lank.  Indien jy op hierdie erfenis gedeelte op jou fiets is, sal jy gediskwalifiseer word.  Dit is elk geval eintlik onrybaar.  Lood het na die stap effens begin kramp en ons moes onsself bestuur tot die eindpunt.  Ons het dag 1 klaargemaak in 4 uur 57 min - ons mikpunt was 5 uur.  Ons gesinne was daar en dit was 'n fantastiese gevoel.

Gantouwpas - Ossewaens het hieroor getrek

Dag 2 - Begin by Oak Valley en eindig weer daar na 68 km en 1 350 m se klim.  Hierdie dag is beskou as die dag van "singletrack".  Daar is bitter baie moeite gedoen met die roetes van al 3 dae.  Hierdie dag was egter ekstra spesiaal met brûe wat by Paul Cluver gebou is.  Ons het geweet dat dit redelik stadig kan gaan indien ons in 'n bondel by die enkelspoor aankom en was sommer voor op die wa deur heel voor weg te spring.  Dit was beslis die moeite werd en ons kon heeltyd sonder verkeer ry en hoef nêrens te gewag het nie.  Die brûe was "awesome" en dit het jou weer soos 'n kind laat voel!  Ons mikpunt vir die dag was 4 ure en ons moes die laaste 5 km alles gee om dit te kon maak.  Lood het die laaste enkelspoor soos 'n "pro" gery en ons het klaargemaak in 3 uur 54 min.  Nog 'n suksesvolle dag.   Weereens was almal by die eindstreep en daar is lekker gekuier.

Water, brûe, rotse - Welkom in die wêreld van bergfiets!

Dag 3 - Begin by Oak Valley en eindig by Onrus Karavaanpark.  Die dag is ongeveer 74 km met 1 450 m se klim.  Ons kon voel daar is al fietsgery in die twee vorige dae en het besluit om stadig te begin, eers warm te word en dan spoed te lig.  Ons wou onsself bietjie spaar aangesien die klimme van die dag eers in die laaste 25 km is.  Die mikpunt van die dag was weer 4 uur.  Ons het lekker rustig gery en die omgewing en al die moeite met die roetes waardeer.  Daar was weer baie enkelspoor aan die begin en omdat ons stadiger begin het was daar meer verkeer.  Op 60 km kon ons die see sien en het geweet die einde is naby.  Ons het Onrus ingery en oor die strand gery op palette, bo-oor 'n "scaffolding" brug tot by die eindstreep by Onrus Karavaanpark.  Ons het klaargemaak in 4 uur 13 min.  Ons mikpunt gemis, maar was steeds baie tevrede met wat ons die afgelope 3 dae bereik het.  Voorwaar 'n heerlike ondervinding vir almal.  Ek en Hildegarde weet nou hoe dit werk en is bitter opgewonde oor wat die volgende paar maande inhou.  Ons (Ek en Lood) sou nie alles wat ons doen kon doen sonder ons ondersteuningsraamwerk nie.  Baie dankie vir ons gesinne wat ons so ondersteun en motiveer!  Ek voel goed na die wedren en is baie tevrede met waar ek in my voorbereiding is.

Heerlike laaste dag!

Daar was nog 2 Malmesbury manne behalwe ons twee wat deelgeneem het aan Wines2Whales.  Charl (Tier) du Plessis het saam met sy mede-wynmaker, Anthony de Jager as "Team Fairview Vets" gery.  Hulle het soos gewoonlik baie goed presteer en hul klas duidelik gewys.  Die ander man is Johann Rabie.  Hy het saam met sy "nuwe" spanmaat Hanco Kachelhoffer vir "Team EAI Reeds Nuwater" gery en letterlik stof in die oposisie se oë gelaat.  Hulle het algeheel 3de geëindig - baie geluk julle, ons is voorwaar trots.

Net 'n kort nuusflits oor ons aksies vir Sistiese Fibrose.  Daar is 3 groot projekte op die horison.  Die eerste projek is die borg 'n km projek (Ride to Breathe).  Ons gaan 2 000 km ry in wedren situasies tot na die Epic.  Teen R10 / km kan ons R20 000 vir die projek insamel.  Projek 2 is 'n vroue oggend op 8 Februarie 2014.  Dames, hou asb die datum oop!  Julle moet almal kom.  Die derde projek is 'n veiling wat ons gaan hou na afloop van die Epic.  Ons gaan "Limited Edition" fietsryhemde laat maak waarmee ons die Prologue en laaste dag van die Epic sal ry.  Hierdie hemde sal die logo's van al ons borge en Sistiese Fibrose se logo ophê.  Hierdie items en nog ander sal na die Epic opgeveil word ten bate van Sistiese Fibrose.  Raak asb deel van die inisiatief - ons is baie opgewonde om 'n verskil te kan maak!  Gaan lees meer oor die siekte by http://jaco-hildegarde.blogspot.com/2013/10/epic-2014-route-launch-ride-to-breathe.html

Eerskomende naweek is dit Malmesbury Fietsryklub se Gesinsdag.  Hopelik kry ons 'n groot opkoms om die sport se toekoms te verseker.  Dis 'n besige maand, maar ek hou julle op hoogte van alles.

Lekker week!
JG

Piket-Bo-Berg MTB, Koringblok, Kokkedoor 2013

Die afgelope 10 dae was redelik besig, minder oefen en meer werk!  Op Saterdag, 28 September 2013 het 'n hele groep van ons Malmesbury Fietsryklub lede die Piket-Bo-Berg bergfietsrit gaan doen.  Dit is adverteer as 'n 57 km rit, maar is op die dag verkort na 'n 53 km vanweë die reën van die vorige paar dae.  Dit was nie 'n groot groep wat die lang roete gedoen het nie.  Die wedren is berug vir baie klim en redelik tegnies.  Ons het weggespring en sommer binne die eerste 4 km 'n enorme klim begin.  Die veld is hier redelik uitgerek en ek het myself in die 5de posisie bevind.  Ek het van hierdie punt tot op 48 km geen ander fietsryers gesien nie.  Heeltyd alleen en ek het "gesuffer".  Die roete was nat, vol modder en baie tegnies.  Ek dink ek het dalk te vinnig begin die oggend en op 48 km het ek gebid dat die einde moet nader kom.  Ek het gehoor die mense by die waterpunte se gejuig raak al hoe gouer harder nadat ek verby hulle gaan, dit het beteken die ouens agter my is op my hakke en ek het omkyk, omkyk begin ry - 'n eerste vir my!  Ek was nog nooit in die posisie om te "race" vir 'n plek nie.  Ek het die manne in my nek voel blaas en nie probeer omkyk nie, slegs vorentoe.  Ek het begin kramp en my ketting was vol modder en wou nie meer glad vorentoe nie.  Die einde was in sig, ek het alles gegee tot na die wenstreep.  Ek was vyfde in 3 uur 30 min.  Charl du Plessis (Tier) was derde in 3 uur 4 min en Nico Pfitzenmaier het gewen in 2 uur 38 min.  Die hele gesin was op die wenstreep toe ek klaarmaak.  Dit was heerlik!  Hierdie is 'n baie lekker resies en bitter baie moeite word met die dag gedoen.  Dit dien ook as fondsinsameling vir die Piket-Bo-Berg Gemeenskap.  Ons sal beslis weer terug wees volgende jaar.

Verlede Dinsdag het ons ons eerste smakie van ABSA Cape Epic 2014 ontvang.  Ons is genooi na die "Rider Evening" wat by Canal Walk gehou is.  Verskillende sprekers het ons meer vertel oor wat om te verwag en waar ons nou reeds met ons voorbereiding moet wees - ons is gelukkig redelik op die regte pad!
Baie stories is met ons gedeel, maar die belangrikste punte was dat jy moet probeer om die ervaring te onthou.  Drie dinge waarna jy van jou kant moet omsien is:

• Altyd glimlag
• Jou "partner"
• Jou boude (Klink my dis amper die belangrikste!)

Dit was 'n baie lekker aand en net wat ons nodig gehad het om onsself weer gefokus te kry en na die volgende rat oor te gaan.

Nexus span - Jacobus Truter, Stephan Venter, Jaco G en Hentie Engelbrecht

Vrydag was dit die Amos Plaasbediening Gholfdag in Wellington.  Hierdie organisasie werk onder die omliggende plase en bedien Die Woord aan plaaswerkers.  Jy kan duidelik sien op watter plase hulle betrokke is met die gesindhede van die mense en hulle doen voorwaar baie goeie werk.  Ons besigheid borg elke jaar 'n vierbal.  Vanjaar het ons 7de geëindig.  Lekker afwisseling om 'n slag weer bietjie stok te kon swaai!

Saterdag was dit die beurt van een van Hermon Landbouvereniging se ander hoogtepunte van die jaar - die Koringblokkompetisie vir 2013.  Elke produsent skryf sy beste kamp koring in.  Drie beoordeelaars besoek in die week voor die Saterdag die kampe en kies die top 5.  Ons as besoekers aan die dag gaan dan die Saterdag na die top 5 en kies die wenner van die dag.  Vanjaar se top 3 is as volg:

1. Lombard Trust - Oom Dawie en Christoffel Lombard
2. Vlakkerug - Oom Jannie en Stephanus du Toit
3. Elandsberg Plase - Mike Gregor

Besoekers aan die dag in die koringlande

Dit bring ons dan by die laaste geleentheid van hierdie vol naweek, aandete gemaak deur Die Kokkedoor Mynhardt by Hofstraat Kelder van Wim en Karin Smit.  Die aand het bestaan uit 'n vyfgang maaltyd wat dan bedien word met wyne van Hofstraat Kelder.  Dit was 'n enorme bederf.  Ons was 'n lekker groep wat saam daar was die aand en het die ervaring terdeë geniet.  Die top wyn vir my persoonlik was die Barbera wat lekker saam met enige van die kosse gegaan het.  Baie dankie vir 'n heerlike aand!

Eerskomende naweek is dit die Hoërskool Swartland se bergfietswedren en dan my tweede (en laaste) halfmarathon vir 2013, die Outsurance Gunrun.  Ek het nie baie gedraf die laaste tyd nie, so dit sal maar seer wees!  Ek sal beslis nie probeer om die landspoedrekord te verbeter nie....Hildegarde gaan my weer baie ver weghardloop!  Dit is 'n baie mooi roete en verlede jaar het ongeveer 10 000 mense aan die verskillende afstande deelgeneem.

Volgende week meer oor al hierdie kaskanades.

Groete,

JG