Comrades 2016 - Done & Dusted

Nou ja, daar is alles skielik verby.  Hoe voel ‘n mens?  Ek het ‘n onderhoud met ons twee atlete gevoer na afloop van hul eerste Comrades.  Die algemene gevoel is verlig en dankbaar dis verby.  Die merkie is gemaak en hul kan dit afhaal van hul “bucket list”.  Wat wel erg is, is daai klomp – rofweg 3000 – mense wat nie die eindstreep binne 12 ure kon haal nie.  Hulle sal voel hul moet terugkom en aan hulself bewys jy kan klaarmaak.  Moenie my verkeerd verstaan nie, dis ‘n ongelooflike gevoel om op die eindstreep te staan en te sien wat dit vir ieder en elk beteken om klaar te maak.  Ek dink by ons twee atlete sal die gevoel van genoegdoening eers oor die volgende paar dae inskop, nadat die fisiese pyn verdwyn het.  Kom ek vertel jul bietjie van die Comrades naweek.

Vrydag nadat ons geland het, het ons ingeboek by ‘n baie mooi gastehuis in Umlanga, Burnham House, vanwaar ons die see kon bewonder van ons balkon.  Die weer was perfek in Kwazulu Natal vir die hele naweek.  Ons het besluit om sommer Vrydag middag die besige expo waar registrasie sou plaasvind agter die rug te kry.  Ons is na die Durban ICC waar ons die nommers gekry het asook so bietjie van die atmosfeer van Comrades 2016 begin ervaar het.  Daar was letterlik van elke tipe handelsnaam wat sporttoerusting aanbetref teenwoordig by die expo.  

Ons het ‘n heerlike ete by Col’Cacchio gehad by die Gateway Winkelsentrum.  Die atlete wou vroeg inkruip om soveel moontlik te rus voor Sondag.  In die middel van die nag was daar by my en Hildegarde se bure redelik baie opwinding.  Dit het kompleet geklink of iemand omstreek 01:50 die gastehuis probeer oorneem.  Ons het na so 30 min agtergekom dit is maar net ‘n oordosis van voggies wat ons bure so rumoerig gemaak het.  Natuurlik is ons van die platteland nie gewoond aan hierdie tipe dinge nie, so ons was maar redelik bang!  Die einaardigste dinge maal deur jou kop as jy vasgevang is in jou kamer en mense begin ruk aan jou skuifdeur omdat hulle dink hul is nou skielik “untouchable”.  Hildegarde was natuurlik braaf genoeg om nog te wil loer wat aangaan, ek aan die anderkant kon die toneel voor my sien afspeel hoe iemand my op ons balkon met ‘n wapen inwag.  Sy sien toe egter deur die skrefie in die gordyn dat die mannetjie kaalgat op ons balkon staan!  Dit het ons laat besef hierdie geraasmakers is nie boewe nie.  Dinge het darem van so 03:00 af kalmeer.

Saterdagoggend het ons ‘n lekker losmakertjie gaan hardloop langs Umlanga Prominade.  Ek het saam met die twee gehol en dit terdeë geniet om so bietjie oefening in te kry.  Hulle was reg vir Sondag.  

Ontbyt by die gastehuis en toe vertrek ons na ons nuwe blyplek wat so 51 km van Pietermaritzburg geleë was.  Dis ‘n pragtige deel van ons land en ons “roadtrip” het ons ‘n paar plekke gewys waar ons nog nooit was nie.  Ons het die roete gery nes hulle die volgende dag sou hardloop en ons strategie reggekry oor waar ons teen die pad sal wees ens.  Ons is deur Pietermaritzburg om te kyk waar die stadsaal is waar hulle sou wegspring.  Tyd is geneem van hoe lank dit sou neem vanaf ons verblyf tot in Pietermaritzburg.  Alles was besig om in plek te val vir die volgende dag.

 

Ons verblyf was by Curry’s Post Lodge net anderkant Howick.  ‘n Pragtige plaas met gastekamers.  Baie rustige atmosfeer en net die regte plek om te rus voor die groot dag.  Daar is so min as moontlik fisies gedoen.  Ons het kos gekoop teen die pad wat die atlete ken.  Pastaslaai, groente sonder roomerige sous, frikkadelle.  20:30 was almal in die bed en reg vir die wekkers wat vanaf 02:30 sou afgaan.

Sondag, 29 Mei 2016 – Hierdie dag sal my vir altyd bybly.  Ek en Saretha het alles in ons vermoë probeer om dit vir ons twee atlete so gemaklik moontlik te maak op die dag.  Ons wou hê alles moes perfek wees vir hulle en dat hul net hoef te fokus op die enorme taak op hande.  Ons het ons verblyf 04:07 verlaat en het Pietermaritzburg 04:45 binnegery.  Die senuwees / opgewondenheid was duidelik sigbaar by al die atlete.  Hierdie is ‘n verskriklike groot gebeurtenis en ek het lanklaas soveel mense bymekaar gesien.  Ons het 05:00 vir Hildegarde en Lood gegroet waar hulle by die wegspring in hul onderskeie “shoots” moes ingaan.  Hildegarde sou in groep C wegspring en Lood in groep G.  Dit word bepaal deur jou kwalifiseringsmarathon tyd wat jy opgegee het voor begin Mei.  Lood se beste marathon tyd was beter as sy kwalifisering, maar hy het nooit sy tyd ingegee nie.  Ek en Saretha het ons gehaas na die McDonalds en die wegspring op die TV gekyk.  Ek was toe reeds op my derde koffie!  Dit neem amper 10 min vir die laaste atleet om oor die wegspring matte te kom.  

Ons eerste stop was so 12 km die wedloop in by Ashburton.  Dit was net na Polly Shorts.  Beide Lood en Hildegarde het met langmouklere begin, dit was 6 grade Celsius met die wegspring en ons wou hul warmgoed by hul kry.  Hulle het verby ons gevlieg soos jul sal kan sien uit die swak foto wat ek van Lood geneem het, ek moes self hardloop om die foto te kry.  Dit was steeds koud en hulle het niks uitgetrek nie.  

Ons volgende stop was 25 km die wedloop in by Camperdown.  Hier het ons vir Pieter Hanekom, Riaan van Zyl, Hildegarde, Jenita du Plessis en Lood gesien.  Almal van hulle het nou wel nie vir ons gesien nie!  Hildegarde het haar warmklere vir my gegee en Lood het 2 broodjies en bietjie Lucozade geneem.  Hulle het great gelyk.  Ek het op ‘n bultjie gestaan en die foto van al die atlete geneem.  Dit is ‘n enorme wedloop!

Ons derde stop was op 45 km by Drummond.  Hier moes ek en Saretha ons eie klein Comrades doen.  Ons het ongeveer 2 km van die besigtigingspunt parkeer wat geen probleem is nie, maar dit was heel onder teen ‘n baie steil bult.  Saretha het almal vertel dat die bult 90 grade is en 5 km lank was!  Hildegarde het ons meegedeel dat sy liggies kramp en bietjie Lucozade en Rehidrate by ons geneem.  Lood en Emile (wat saam met Saretha werk) het mekaar op die pad gevind en saam gehardloop.  Hulle was vol smiles en het lekker geëet en gedrink by ons.  Ons moes toe weer die steil bult af wat natuurlik baie makliker was.  Ons was baie in ons skik dat ons so ver weg parkeer het, aangesien dit die vertrek net soveel makliker gemaak het.  Die mense wat nader aan bo parkeer het staan waarskynlik nou nog daar.  Ek dink elke atleet het drie ondersteuners en twee voertuie, want daar was ‘n ontelbare hoeveelheid mense en voertuie by elke punt.  

Ons volgende punt was net voor Pinetown op 68 km.  Dit sou wees aan die einde van die lang afdraend en hier is waar die atlete baie pyn ervaar.  Mens sou dink afdraend hardloop is maklik, maar wanneer jy kramp en jy moet jou liggaam regop hou teen ‘n afdraend af kan baie dinge skeefloop.  Dit was natuurlik toe die geval met Hildegarde.  Sy was baie seer en kon nie eers haar oe knip nie dank ramp sy.  Daar was 21 km oor van waar hulle ons gekry het en dit was beslis nie ‘n maklike 21 km nie.  Intussen was Riaan van Zyl besig om die wedloop van sy lewe te hardloop.  Op die tracker kon ons sien dat hy sou klaar wees voordat Lood by ons op 68 km was.  Dit was Riaan se 10de Comrades en hy het sy eerste silwer medalje verdien met ‘n tyd van 7 uur 22 min.  Well done Riaan!  Lood en Emile het weer by ons gestop en was baie bly om ons te sien.  Hulle was onder die indruk ons sou na die 45 km merk direk eindstreep toe gaan.  Die manne was reg vir die laaste 21 km.

Ek en Saretha het gejaag eindstreep toe.  Ons het geweet dit sou baie deurmekaar wees om parkering te kry, die stadion binne te gaan en ‘n goeie staanplek te kry om ons mense te sien inkom.  Dit was dan ook die geval.  Ons “timing” was gelukkig goed en kon staanplek agter die kameraman kry net waar die atlete die stadion binnekom.  Nou net om vir julle ‘n bietjie van ‘n idee te gee oor wat ek en sy die heeltyd doen terwyl ons vir die atlete wag, want baie mense het my gevra wat ek gaan doen as ek saam Comrades toe gaan.  Punt 1, en dis my opinie, jy hoort by jou man / vrou as jy hierdie ding aanpak.  Hierdie atlete het hulself voorberei vir die laaste 6 maande.  Huishoudings is omvergegooi.  Almal het saam voorberei vir hierdie gebeurtenis.  Klein dingetjies wat hul dag makliker maak word deur die ondersteuner hanteer.  Punt 2, almal by die huis wil weet wat aangaan.  Ja, ek weet jy kan die atleet op die tracker volg, maar die persoonlike kontak wat jy as ondersteuner met die atleet maak is die boodskap wat die mense by die huis wil hoor.  Ek en Saretha was heeldag op ons telephone.  Ons moes mense by die huis op hoogte hou en dit alleen is ‘n enorme taak, veral as jy sit met bagasie (eetgoed, drinkgoed, smeergoed) by jou en dis dan ook om hierdie rede wat die enigste insident van die dag gebeur het.  Ons is tussen die hordes mense die stadion binne, ons was heeldag versigtig met alles wat ons moes oppas.  Ons het ons plekkie gekry waar ons die atlete sou inwag en erens moes iemand sy hande in Saretha se handsak gekry het en Lood se selfoon is gegaps.  Dit het ‘n demper op alles geplaas aangesien ons dit op die oomblik uitgevind het wat Hildegarde die stadion binnegekom het.  Ek kon nie my foto van haar neem wat ek so graag wou he nie, maar gelukkig het SABC 2 haar afgeneem!  Sien video.

Op dieselfde oomblik wat Hildegarde klaargemaak het, het Pietman en Woel ook hul voertuig parkeer.  Hul sou vir Lood sien klaarmaak saam met ons.  Hildegarde was baie seer.  Elke tree was ‘n berg waaroor sy moes klim.  Ewe skielik het haar oe dieper in haar kop gegaan, haar lippe het wit geraak.  Ek en Pietman het haar opgetel en na die mediese beamptes geneem.  Sy was fine, dit was net die stilword na die heeldag se inspanning en haar liggaam wou afskakel.  Sy was na ‘n blikkie Fanta weer piekfyn en kon saam met ons vir Lood en Emile sien klaarmaak.  My foon was pap en Pietman het ‘n video geneem van Lood-hulle.  Nou net om te verduidelik, ons weet min of meer waar die atlete is met die tracker, maar jy moet steeds baie mooi kyk om seker te wees jy mis hulle nie tussen al die mense nie.  Pietman was dus slaggereed met die video toe Lood-hulle rofweg die laaste km betree en het vir veiligheid solank begin opneem.  Hildegarde het ons heeltyd vertel hoe lank die laaste km neem en dit vir haar gevoel het of dit net nie klaarkom nie.  Pietman het 10 min reeds afgeneem toe Lood-hulle hul verskyning maak.  Gelukkig het ons dit, sien video.  

Ek en Hildegarde het solank begin kar toe stap, want sy kon beswaarlik loop en ons het geweet dit gaan baie lank vat.  Lood was opgeruimd, moeg, maar baie tevrede.  Ons het vandat ons die logistiek vir die Comrades beplan het ooreengekom dat “come hell or high water” ons die aand gaan uiteet en elkeen gaan ‘n shooter drink om hierdie groot gebeurtenis te vier.  Ons tafel was vir 19:00 geboek by die Oyster Box restaurant.  Kerrie (Bunny Chow) is deur die meerderheid van ons geselskap geëet, maar die vlammetjies het maar flou gebrand vir almal.  Dit was ‘n baie lang dag.

Ons het by dieselfde gastehuis gebly as die Vrydag en hierdie keer was daar geen geraas nie.  Vanoggend ontbyt geëet en toe lughawe toe.  Die atlete stap baie swaar.  Die hele lughawe is vol mense wat gister gehardloop het en almal lyk baie ongemaklik.  Ek sit en skryf hierdie blog in die vliegtuig, maar sal hom eers publiseer sodra ons ekstra foto’s het.

Ons wil graag almal bedank vir al die boodskappe.  Mens besef eers hoe ‘n groot gebeurtenis dit vir ons Suid-Afrikaners is wanneer jy boodskappe begin ontvang van mense wat jy nooit sou dink die wedren volg nie.  Die 91ste Comrades van Pietermaritzburg na Durban was ‘n fantastiese ervaring en ek hoop met hierdie skrywe kon ek my opgewondenheid en ervaring wat ons die afgelope naweek gehad het met jul deel.  Indien jy ooit die geleentheid het om deel te neem of te kom ondersteun, gryp dit aan, dis awesome!

Laaste woordjie van die atlete, my vraag, sal julle dit weer doen?  Beide kyk my net skaapagtig aan, wie weet wat binne hulle broei.  Vir nou is daar te veel emosies om daardie vraag te antwoord.

Ons praat weer gou, sal net iets vir die bucket list moet kry!

Groete,

JG

Comrades - 2 Days to go!

Dit sal geensins help om eers te probeer verduidelik waarom daar niks op hierdie blog aangegaan het die afgelope paar maande nie, maar nou ja, ons is nou hier, 2 dae voor Comrades 2016 en dis waaroor ek gaan verslag doen.  Ek gaan vlugtig, al is dit net vir my eie dagboek doeleindes, neerpen wat alles in die Geldenhuyse se lewens aangegaan het die laaste paar maande.

Na verlede winter se skrywe het ons steeds elkeen aangegaan met ons oefening soos altyd, doelwitte het net baie verander met baie van die "bucket list" items wat voltooi is.  Dinge wat vir my voorgelê het was steeds Wines2Whales, Double Century en Attakwas.  Hildegarde en Lood aan die ander kant het na haar en Marisa se African X besluit dat Comrades hul volgende doelpaal is.  Deur die winter is daar geoefen om September by die Cape Town Marathon te probeer kwalifiseer vir Comrades.  Die volle ondersteuning span was daar om hulle 2 aan te moedig.

Die Cape Town Marathon was natuurlik die dag nadat Suid Afrika teen Japan in die Wereldbeker verloor het en Pietman kon nie die foto oomblik met 'n Japanese atleet laat verbyglip nie.  Beide Hildegarde en Lood het kwalifiseer en ons het geweet Comrades gaan ons in 2016 sien.

In my vorige blog het ek verwys na Blesfontein waar ons elke jaar gedurende die winter gaan kuier.  Daai wereld het ons en die Fouche's se harte gesteel, maar wat ons nie geweet het nie, is dat die ander twee Geldenhuyse (Pietman en Woel) net so versot is op die Tankwa Karoo.  Die aand na ons winterbesoek van 2015 aan Sutherland het ek spottenderwys vir Saretha gevra of ons dalk saam moet kyk na 'n strandhuis of 'n plekkie in die Tankwa en haar antwoord was beslis Tankwa, want ons kan altyd kamp by die see!  Die Dinsdag stuur sy aan my 'n advertensie wat op Gumtree is.  Ek het kontak gemaak met die eienaar en om 'n lang storie kort te maak, nadat Saretha en Pietman-hulle ook gepraat het is die Mooibergplaas (Edms) BPK maatskappy gestig en ons het ons eie stukkie hemel gekry.

Ons gesin is "gegear" vir 'n man en 'n vrou wat oefen, die gym, my werk, kinders op skool, vergaderings in die aande, maar Comrades oefening het alles kom verander!  Tussendeur moes Hildegarde ook Double Century en Wines2Whales ry waarvoor sy fietlik niks op die fiets was nie.  Haar gym, draf en die uur of 2 per week het haar egter deur beide gekry en die fokus kon 100% na die Comrades verskuif vanaf Desember 2015.  Dit was presies 6 maande voor Comrades en Hildegarde het genoeg tyd gehad met die gym wat toe is om baie "base" myle in te kry voordat die hoer intensiteit oefening begin.  Drawwers hardloop maar altyd met die een of ander besering en in Hildegarde se geval was daar geen uitsondering nie.  Sy het egter maar altyd deur die pyn gedruk (want sy is hardegat) maar dit het sy tol begin eis toe sy nie haar doelwitte op haar program kon behaal nie.  ITB is pynlik en jy moet dit rus en behandel.  Rus is nogal 'n moeilike woord vir my bruid om te verstaan, maar sy het besef Comrades is die doelwit en ons het 10 weke gehad om dit reg te kry.  Intensiteit is afgebring en rehabilitasie is aan die gang gekry.  Lood het op sy beurt voortgegaan met sy program en die kilometers kaf gedraf en die kilogramme het weggesmelt van sy liggaam.  Hy het 'n doelwit vir 'n gewig vir Comrades gehad en was baie vinnig oppad daarheen.

Intussen het ek saam met my skoolvriend Dirk Kotze, wat besig was om voor te berei vir sy derde Epic, aan die Tankwa Trek wat deelgeneem.  Ons het vir die welsynsorganisasie waarvoor hul alreeds 2 Epics voltooi het, die J9 Foundation gery.  Ons het 3 fantastiese dae gehad en sal hierdie geleentheid aan ieder en elk aanbeveel.  Dit is nie net van die beste roetes om met 'n bergfiets te ry nie, maar ook die hele atmosfeer rondom dit is 'n belewenis. Baie goeie slypwerk is gedoen deur baie van Epic 2016 se ryers!

Op 1 Maart 2016 het @Hildegarde sy nuwe Spinstudio oopgemaak.  Ons het ondervind dat daar 'n groot behoefte is vir so iets in Malmesbury.  Klasse is lekker volgeboek en dit is 'n goeie toevoeging tot die gym soos wat hy nou daaruit sien.

Die ITB behandeling het baie goed verloop en Hildegarde was ingeskryf vir die Two Oceans Ultra Marathon wat deel sou uitmaak van haar voorbereiding vir Comrades 2016.  Doelwitte het baie verander en tye was nie meer belangrik nie, maar wel die behoefte om te weet hoe haar vorm lyk presies 8 weke voor Comrades.  Ons het die dag ingegaan, baie senuweeagtig en heeltemal onseker oor wat die been gaan doen.  Die doelwit was om 30 km te hardloop en te kyk wat gebeur en indien die pyn te erg is, op te hou en met rehabilitasie voort te gaan tot so na as moontlik aan Comrades.  Hildegarde hou egter nie van "DNF" agter haar naam as sy ingeskryf is vir 'n item nie en sy het in 5 uur 20 min die 56 km klaargemaak.  Daar was natuurlik moeilike tye in die wedloop, maar sy  het gevoel haar geluk is besig om te draai.  Haar eerste Ultra met 'n effense besering, dinge kan net beter gaan, of so het ons ten minste gehoop.

Dit was skoolvakansie en die Geldenhuyse was oppad Kruger Wildtuin toe vir 4 nagte.  Ek het grootgeword met feitlik elke tweede jaar in die Wildtuin gedurende die Julie-vakansie, maar met die aard van my werk is dit deesdae my besigste tyd van die jaar.  Ons het die oggend na die Two Oceans gevlieg en dit was so uitgewerk dat Hildegarde die week wat ons weg van die huis was sou rus aangesien jy nie in die Wildtuin baie km's in die kampe kan afle nie.  Ons het wonderlike gesinstyd spandeer en die tyd saam verskriklik geniet.  Die Donderdag het Hildegarde begin kla van 'n krapperige keel en dat sy sukkel om asem te haal.  Ek het gese dat dit moontlik die verandering van klimaat kan wees, asook die verskil in lugdruk.  Ons het die res van ons vakansie geniet en met ons tuiskoms die Sondag het sy besluit om 'n ent te gaan hardloop.  Sy sou 90 min hardloop, maar na minder as 'n uur was sy tuis.  Ek het geweet daar was groot fout.

Longontsteking.  Haar bors was seer, sy het baie gehoes en die uiteinde was 'n tussinribspier wat seergekry het van al die inspanning.  Die volgende wedren was die Weskus Marathon te Langebaan op 23 April, 1 maand voor Comrades en Hildegarde was nie gesond nie.  Sy het onttrek, die eerste keer ooit in haar lewe, maar ons fokus was by Comrades, nie by alles wat tussenin gebeur nie.  Alles was gereel vir die naweek, sy het selfs registreer!  Ons het saam met Lood en Saretha in 'n pragtige plek op die see gebly en dit sommer 'n naweek van ontspan gemaak, behalwe natuurlik Lood wat steeds die Weskus Marathon gehardloop het. Ons almal het ondersteun.  Dit het goed met Lood gegaan en hy het geweet hy is naby aan reg vir Comrades.  Ons het maar hoop en bid dat alles met Hildegarde sal reg uitwerk om oor 'n maand in top kondisie te wees.

Dinge het stadig beter begin gaan en op 2 Mei het hulle die Safari Halfmarathon in Wellington gehardloop.  Lood het sy PB (persoonlike beste) van 1 uur 42 min gehardloop en Hildegarde het sonder enige pyne klaargemaak, alles was weer "on track".  Daar was nog 2 weke van harde voorbereiding oor en dit het ook sonder beserings, pyne of dramas plaasgevind.  Die laaste week, die een waarin ons nou is, is vir sekerlik enigeen wat so 'n ultra wedloop seker die moeilikste, aangesien jy feitlik niks "mag" doen nie.  Rus is die heel belangrikste van hierdie week.  Dit maak natuurlik dat jy baie meer energie het, asook baie meer tyd om senuweeagtig te wees oor die groot taak op hande.

Ons glo alles sal Sondag, 29 Mei 2016 goed gaan en dat alles gelyk sal "click".  HIerdie jaar is die "downrun" soos die mense praat, dus harldloop hul van Pietermaritzburg "af" na Durban waar hul by Kingsmead Krieketstadion klaarmaak.89,1 km is nie maklik nie, maar ons glo die atlete se koppe is reg.  Baie opofferings is deur baie mense gemaak om hierdie wonderlike ervaring vir ons moontlik te maak en ons wil van hierdie geleentheid gebruik maak om julle opreg te bedank vir al die ondersteuning.  JJ en Hilge bly by Ouma Fanie en Oupa Kola en ons hoop hulle kuier lekker.  Die wegspring is Sondag 05:30 en word gebeeldsend op SABC 2.  Jy gaan waarskynlik nie vir Hildegarde of Lood sien nie, maar dit bly 'n insperasie om na die gebeurtenis te kyk.  Vir updates oor die twee, volg my op Twitter by @Jaco_Geldenhuys.  Sterkte ook aan almal wat deelneem, veral die Malmesbury span - Hercu Hofmeyer, Riaan van Zyl, Jenita du Plessis.  

Nou ja, kom ons hoop Mango vat ons veilig tot in Durban.  Volgende week gee ek terugvoering oor hoe dit gegaan het!

Cheers,
JG

Tyd Vlieg

In my vorige blog het ek nog beloof van hoe ek julle gaan vertel van African X.  Nou ja, sonder dat ons dit besef het ons reeds die maand Augustus van 2015 bereik.  Ek dink dit is 'n bietjie vergesog om te sê dat die tyd vlieg, want ek dink vlieg is nie heeltemal die korrekte woord nie.  Wat is vinniger as vlieg?  Blitsvinnig vlieg?  Ek weet nie, maar al wat ek weet is dat in die huidige wêreld waar ons onsself bevind niks teen gewone tempo gebeur nie.

Elkeen het sy eie lysie wat hy moet afmerk en dit hang net af van jou betrokkenheid in besigheid, sosiaal en liefdadigheid op iemand anders se lysie om jou program te bepaal.  Julle sal duidelik sien ek los kinders uit die gesprek uit.  Dit is vir my en Hildegarde 'n nuwe wereld wat laerskool aanbetref en ons besef ons het nog eintlik niks gesien nie.  Kinders is beslis nie meer kinders nie, maar klein volwassenes.  Die druk is enorm op hulle en enigiets wat jy vir jouself as ouer beplan het sal aan die agterspeen suig.  Ons doelwitte was om dit wat ons graag wou saam doen soos bv. Epic klaar te doen voor kinders skooltoe is.  Dankie tog die tydsberekening het so uitgewerk.  Ek is tevrede met waar ek staan met my sport, Hildegarde oefen hard, want dis deels haar werk en sy het nog doelwitte wat sy vir haarself wil bereik.  Ek is egter ver agter met terugvoering en net voordat julle begin dink dat ons dalk glad meer aktief is nie, is hier 'n kort opsomming van die afgelope paar maande in die Geldenhuys se lewens.

ProNutro African X

Verskoon asb. die manier van verslag gee, maar ek is in die eerste plek nie 'n joernalis nie en in die tweede plek skryf ek soos ek praat en as ek nie self deelgeneem het nie, skryf ek soos ek dit sien afspeel het.

Die twee dames, Hildegarde en Marisa het met geen groot hoop na die African X gegaan.  Deels omdat dit vir beide van hulle vreemde gebied was en deels omdat hul nog nooit hul liggame tot die uiterste in hierdie sport beproef het nie.  Baie dinge kan oor 3 dae skeefloop en wat dit nog meer ingewikkeld maak is die feit dat jy alles saam met jou spanmaat moet deurgaan.  Jy kan nie sommer net op 'n oggend wakker word en besluit jy gaan nie hardloop of jy gaan vandag vinnig of stadig hardloop nie.  Dit gaan nie oor jou nie, maar oor wat die beste vir jou span is.  Die dames het egter vir hulself gesê dat indien hulle in die top 10 dames spanne kan eindig hul baie tevrede sal wees.

Dag 1 was 'n afstand van 34 km met 800 m klim.  Ek en Bouwer het rondgeskuif tussen die verskillende toeskouer punte en kon voortdurende die dames se gemoedstoestand sien.  Dag 1 was hulle sterk en het na die einde toe effens stadiger gegaan om hulself vir 'n harde dag 2 te spaar.  Hulle eindig op Dag 1 as die 5de vroue span en verbaas hulself in die proses.  Daar is egter baie onsekerheid oor hoe hul lywe gaan voel vir die volgende harde dag, so die besluit word reeds geneem om dag 2 stadiger van die begin af te vat om die einde in een stuk te kan haal.  Dag 2 was 'n riller van 'n roete met 1 100 m klim oor die 34 km.  Die dag is toe ook die warmste dag van 2015 se African X met temperature van bo 30 grade Celsius.  Hulle het hulself goed opgepas en eindig as die 8ste vroue span.  Teen hierdie tyd het hulle geweet hulle sal reg wees die volgende dag en die plan was om die laaste dag alles te gee.  So gese en so gedaan.  Die laaste dag was 22 km met 600 m klim.  Hulle het alles gegee en op die ou end 7de van die vroue spanne geeindig.  Hul het hul eie wildste drome oortref en ek is seker beid van hulle sal in 2016 terug wees vir hierdie onvergeetlike ervaring!  Well done Team Nexus!

@Hildegarde

Die gym groei van krag tot krag en Hildegarde kan regtig haar passie uitleef.  Daar is al baie veranderinge van hoe dit was op 5 Januarie 2015 tot nou en ledegetalle groei steeds soos wat ons probeer om vir elke individu se behoeftes voorsiening te maak.  Die nuutste toevoeging is die spinfietse waarvoor ek baie lank al vra.  Uiteindelik kon ons gedurende die winterskoolvakansie hulle aanskaf.  Daar word 'n wye reeks van klasse aangebied elke dag van die week so gaan kyk gerus by https://www.facebook.com/groups/404833636391635/
vir meer inligting rondom tye.

Blesfontein

Julle sal sien dat daar sekere mense en plekke is wat gereeld hul verskyning op die blog maak.  Dit is maar die plekke en mense waarmee ons onsself omring.  Blesfontein is een daarvan en ons probeer om eenkeer per jaar daar te draai.  Hierdie jaar sal ons 'n tweede keer moet gaan, want Lood het my rooster in hul huisie vergeet!  Ons was die laaste naweek van die skoolvakansie daar om te herlaai.  Daar is geen selfoon ontvangs nie, dus kan jy vir die 48 uur wat jy daar is werklik afskakel en kwaliteit saam met die mense naby aan jou spandeer.  Ons het die vanjaar amper reggekry om sneeu te kry, maar dit wou net nie koud genoeg raak nie.  Dit het verskriklik gereen, maar die sneeu het ontwykende gebly.  Ons sal weer teruggaan om dit eendag nog raak te slaan.

EasySkips Swartland

Hopelik het baie van julle al die rooi skips / bins in Malmesbury en omgewing gesien.  In Maart 2015 het ek my garage skoongemaak en een van hierdie skips gehuur.  Dit was so gerieflik om hom by die huis te he en net alles wat ek wou weggooi daarin te kon gooi en iemand anders gaan maak hom leeg, dat ek vir die vorige eienaar gevra het om my en my pa te kontak as hy eendag van die besigheid ontslae wil raak.  6 Weke later was onderhandelinge aan die gang en vandag kan ons trots se dat EasySkips Swartland aan ons behoort.  My pa is die kontakpersoon en ons sal met graagte vir jou een by jou huis kom neersit om van enige ongewenste bourommel, sand of vullis ontslae te raak.  

Hilge se eerste hokkie wedstryd

Ek was self nog altyd bitter bang vir hokkie. Die lyk gevaarlik. Hige is egter baie lief daarvoor en die afgelope naweek het sy die geleentheid gehad om deel te neem aan haar eerste wedstryd. Dit was ysig Saterdag oggend, maar hul opgewondenheid was aansteeklik en die hele familie, selfs oom Stephan, was langs die veld vir die groot wedstryd.  Al die opwinding was nie verniet nie en Hilge kon 3 doele skiet.  Ons het dit almal verskriklik geniet en is baie trots op haar.  Mens se kinders is die spil waarom alles draai en ons begin nou vinnig agterkom waarheen al ons tyd gaan, en dis baie lekker!

Die Burger Bergfietsuitdaging - 75 km

Wanneer jy gefokus is op 'n doelwit en jy werk hard daarvoor kom daar baie keer ander voordele op die pad na die einde van jou doelwit oor jou pad.  So is dit ook met Die Burger Bergfietsuitdaging se 75 km.  Persone wat hulself in ander wedrenne bewys het word na hierdie een genooi.  Daar is slegs 200 uitnodigings, dus voel mens so half verplig om in te skryf wanneer jy die "golden ticket" kry.  Wat mens net ook moet besef is dat hierdie uitnodigings gebasseer is op historiese data en dat jy nie noodwendig in dieselfde "shape" is as waarop jy uitgenooi is nie!  Ek het egter baie nederig in die wedren gegaan aangesien ek geweet het ek kom uit 'n winter van baie minder oefen.  Ek en Dirk het vooraf reeds besluit dat ons sou saamry.  Ons het teen 'n baie gemaklike spoed begin en glad nie gejaag nie.  Ek het goed gevoel na so 'n uur en 'n half en begin dink dat ek lekker op ou spiere staatmaak.  Die weer was perfek al het ons op 2 grade Celsius begin ry het die temperatuur vinning opgegaan.  Na so 2 en 'n half ure het my gemoed effens begin verander en ek kon die tekort aan oefening vinning begin voel.  Dirk aan die ander kant het al hoe sterker geraak en was sommer lekker haastig na die einde toe.  Ons het klaargemaak in 4 uur 28 min.  Ek is baie bly dat ek deurgedruk het.  Hierdie was beslis wat ek nodig gehad het om my fokus terug te bring.  'n Baie lekker wedren wat baie goed gereël was.  Volgende jaar gaan ek weer!

Gaan my bes doen om meer gereeld julle in te lig oor al ons aktiwiteite, belowe!

Groete,
JG

Cape Town Cycle Tour 2015

After the horrific fires that took out almost 5 000 hectares of the Cape Peninsula in the build up to the week of the 38th Cape Town Cycle Tour, one's first emotion is to think of yourself and ask questions on where is the plan B, C, D in such a situation with around 35 000 people coming to the Mother City..The answer is that they probably already settled for plan Z.  To make such a huge decision to shorten the route from the normal 110 km to only 47 km is really drastic, but in this situation the only option.  Yes, the areas into Simon's Town weren't damaged, but logistically it would have been impossible.  The call was the perfect one and everyone will talk about this Cycle Tour as something to be remembered.  I think there will be lots of people who would like to enter the "short" Cycle Tour next year!

We as Malmesbury Fietsryklub decided to do the ride in Solidarity.  The word solidarity means unity as a group and that is exactly what we did.  We all started at 08:48 from group 6B as that was the starting time of our last member.  The plan was to try and stick together right through the 47 km.  If someone got lost we stopped and waited.

Everyone embraced the chance of this once in a lifetime experience and also became part of the long Cycle Tour history.  We decided to not bother about what time we do.  Most of us were on our mountain bikes.  For me personally it was quite a daunting experience.  We normally ride more to the front where the participants know how to keep there lines and how to go through the corners.  Here more to the back it is all about the fun and rules don't really apply!

I want to complement each and every one who was involved in the decision making process of this years Cycle Tour as well as every fire fighter who helped to protect our beautiful city.  Words cannot explain how grateful we are...To the club I want to thank them all for the awesome experience to share this special day with u guys.  We will be talking about this for a very long time.  Go and have a look at the video Thom Orchard made of our ride http://youtu.be/Iyy2jBY_d7I.

This weekend is the start of the AfricanX and I will be updating our movements on Twitter @Jaco_Geldenhuys and from Sunday live from the ABSA Cape Epic.

Have a great rest of the week!

JG

Cape Town Cycle Tour MTB & AfricanX 2015

Op Sondag, 1 Maart 2015 het ek gaan deelneem aan die Cape Town Cycle Tour se bergfiets wedren te Le Bonheur Wynplaas en die groter Simonsberg bewaringsgebied.  Ek is altyd eerste om vol kritiek te wees met sulke groot bemarkte wedrenne waar daar korter roetes op 'n stadium saamsmelt met die langer roete.  Dis juis met dit ingedagte wat ek na hierdie wedren vertrek het.  Wat 'n aangename verrassing was dit nie om te sien hoe uitstekend hierdie wedren georganiseer was nie...Die wegspring en die eindstreep is 1.2 km uitmekaar en alle toeskouers is na die eindstreep met "shuttels" geneem.  Die roete het bestaan uit 55 km met ongeveer 1 300 m se klim.

Ek het weggespring die tweede groep.  Dit het my perfek gepas en ek was een van die sterker ryers in daardie groep.  Ek kon my eie spoed ry en is nooit gedruk in 'n zone wat vir my ongemaklik was nie.  As dit somtyds ongemaklik was, was dit ek wat myself gedruk het.  Ek het gesukkel om warm te word en dit het 'n goeie halfuur vir my geneem om gemaklik op my saal te word.  

Vandaar was dit heerlik!  Niks was te tegnies nie, die enkelspoor en die weer was fantasties.  Ons het baie van die eerste groep se agterste ryers begin vang, maar dit het glad nie gepla nie.  Ek was baie lanklaas in 'n posisie wat ek deelgeneem het aan 'n wedren wat net 55 km was.  Die meeste wedrenne wat ek doen is altyd 75 km of meer.  Hierdie was werklik verfrissend vir my en ek het die uitstappie geweldig baie geniet.  Die roete was pragtig met baie mooi uitsig oor die Simonsberg bewaringsarea.  Na die tweede helfte van die wedren het ek lekker sterk begin voel en bietjie gas gegee.  Die meeste klimme was in die middelste deel van die wedren en dit het perfek gewerk vir my.

Ek is beslis nie profesioneel nie, maar wat vir my die lekkerste is na al die ure wat ek alreeds ingesit het met die sport, is hoe goed jy jou liggaam leer ken.  Geen boek of program kan vir jou daardie ervaring gee nie.  Ek weet presies wat werk vir my en wanneer ek dit moet gebruik.  Dit maak dit baie makliker om te bestuur en jy dra ook nie onnodig 'n verskriklike klomp bagasie saam nie.  

Ek het een groot bottel en een klein bottel saamgeneem vir Sondag, en ek het meer as die helfte van die klein bottel eers by die eindstreep gedrink.  Ek het wel twee FIT gels gebruik onderskeidelik na uur 1 en die tweede na uur 2.  Ek het nooit uit stoom gehardloop nie en was baie tevrede met hoe ek my wedren bestuur het.  Ek het klaargemaak in 2 uur 48 min.  Ons eie Johann Rabie van EAI Cycling het 1 sekonde na Erik Kleinhans van RECM klaargemaak.  Erik se kennis van die plaaslike roetes het Johann net-net van eerste posisie gehou.  Well done Johann.  Ek sal beslis weer volgende jaar hier gaan deelneem.

AfricanX

Baie mense vra vir ons wat is AfricanX.  Dit is 'n "trailrun" wat van 13 tot 15 Maart 2015 te Houw Hoek Inn, Grabouw plaasvind.  Hildegarde en Marisa van der Merwe neem as 'n span deel aan die wedren.  Dit behels dat deelnemers elke dag 'n afstand van tussen 22 en 34 km in die Grabouw koppe hardloop.  Elke dag word daar ongeveer 1 000 m geklim.  Die totale afstand van die wedloop is ongeveer 90 km wat in die 3 dae afgelê word.  Hierdie is nie speletjies nie.  Hulle gaan baie van die paadjies hardloop wat ons altyd by Wines@Whales ry asook die Gantouw Pas (Ou-wapad) waar ons altyd met ons bergfietse oor stap.

Om voor te berei het hulle in die opbou na die wedloop wat volgende week begin enigiets tussen 70 en 100 km per week gehardloop.  Hulle is beslis nou reg vir die uitdaging.  Ons gaan volgende Donderdag registreer.  Ek en Bouwer sal as ondersteuning optree en dit vir die twee dames so gemaklik moontlik maak.  Hulle hardloop onder die naam van "Team Nexus" so hopelik kan ek vir julle baie mooi foto's van die twee ysters wys!

Ek sal natuurlik op Twitter by @Jaco_Geldenhuys al die nodige inligting deurgee.  Na afloop van die naweek se AfricanX bly ek agter op Grabouw vanwaar ek vir J9 ondersteuning met die Epic sal bied.  Ek sien baie uit om daar van hulp te wees agter die skerms!  Ons is baie opgewonde oor die uitdaging en weet die twee dames gaan uitstekend doen.

Na aflloop van die afgelope week se ernstige brande in die Kaap is die Cape Town Cycle Tour verkort na 47 km.  Ons as Malmesbury Fietsryklub het besluit om die wedren as 'n groep te doen en saam te ry in solidariteit.  Dit gaan beslis 'n belewenis wees om in die stad op gesluite paaie te kan ry saam met al jou vriende.  Dit sal glad nie geval gewees het indie die Cycle Tour normaal aangegaan het nie, so hierdie is in sy eie reg baie geskiedkundig.  Ons sal sommer baie foto's neem en dit ook volgende week oplaai.

Tot later...

JG

@Hildegarde

Baie mense vra my wanneer ek weer 'n slag ietsie skryf, ek wil nie verskonings maak nie, maar ons blog het effens aan die agterspeen gesuig die laaste paar weke.  Ons het middel Desember 2014 gehoor dat ons een van die bestaande gimnasiums op Malmesbury vanaf Januarie 2015 kan oorneem.  Hildegarde gee reeds vanaf Junie 2014 oefenklasse in Malmesbury, maar ons plekkie het bietjie klein begin raak en hierdie was net die regte deur wat vir ons oopgegaan het om van 'n passie 'n beroep te maak.

Op 5 Januarie 2015 het @Hildegarde dus sy deure vir die publiek in Piet Retiefstraat 6, Malmesbury oopgemaak.  Ek sien altyd die bobbejaan baie vêr agter die bult en ek kon sien dat daar groot aanpassings vir ons as gesin wag om van hierdie nuwe uitdaging 'n sukses te maak.  Die passie en die wil was daar, maar die logistiek met die kinders en stabiliteit (roetine) vir hulle was vir my die groot uitdagings.  Hildegarde sluit self 05:30 soggens oop en sy sluit self in die aand na die laaste klas - 19:00.  Dit beteken dus sy is weg as hulle opstaan en sy kom tuis as hul klaar gebad is.  Gelukkig sien hulle haar baie deur die dag en sy doen steeds die normale rywerk ens.  Ons huishulp werk egter tot 16:00 en die periode tussen 16:00 en 19:00 (wanneer ek klaar geoefen is) was vir ons in die eerste paar weke 'n kopseer.  In hierdie tyd het die swaard van die naderende Attawas ook oor ons gehang, beide ek en Hildegarde gaan ry en om te kan oefen ens. was 'n groot uitdaging.  Hildegarde se oefenprogram waarmee sy vanaf begin Desember 2014 besig was, verg ook naweke lang ure en ons moes baie goed beplan om alles te laat uitwerk.  Ouma en Oupa was ook nog by die see, so hulp het van vriende van oral ingestroom om te help en hulle het natuurlik baie tyd by @Hildegarde spandeer!

@Hildegarde Logo - Kyk uit vir hom!

@Hildegarde op 12 Februarie 2015

Hildegarde het letterlik een keer fiets gery vanaf die Coronation Double Century en dit was die Woensdag voor Attakwas 2015.  Sy is in baie goeie vorm van al die hardloop, maar ons was baie senuweeagtig oor hoe sy op die fiets gaan hou by die moordende Attakwas.  Gaan lees meer oor Attakwas by http://jaco-hildegarde.blogspot.com/2014/01/attakwas-2014.html.  Ons is die Vrydag laat oggend af Oudtshoorn toe waar ons weer by Kleinplasie oornag het saam met Lood en Saretha.  Die Saterdag oggend was ons rondom 06:00 by die wegspring.  Ek het in groep A weggespring en Lood en Hildegarde in groep B.  Saretha sou die kinders en die voertuig in Groot Brak besorg.  Dit was 'n lieflike oggend, effens koel en daar was 'n gevoel van senuwees en opgewondenheid in die lug.  Daar was groot name op die wegspring en almal het geweet dis 'n moeilike dag wat voorlê.  Die Attakwas pak jy nie sonder die nodige respek aan nie.

Elkeen gaan in elke wedren met sy eie doelwitte in.  Myne vir die Attakwas was om 7 ure te probeer breek.  Lood wou sy tyd op verlede jaar verbeter en Hildegarde wou dit klaarmaak sonder baie voorbereiding op die fiets.  Ek het goed gevoel by die wegspring en heeltyd my eie spoed gery.  Alles het baie goed gegaan tot by die Spur waterpunt - ongeveer 65 km.  Daar het ek die tekort aan voorbereiding begin voel.  My langste rit vir Desember en Januarie was 4 uur 30 min op die padfiets en ek het gevoel ek kort "endurance".  Ek het deur die volgende 25 km geworstel, maar vasgebyt.  By die volgende waterpunt het ek lekker herstel en ek kon die laaste 30 km huistoe aanvat.  Ek het ernstig begin kramp in die laaste 5 km, maar het deurgedruk en klaargemaak in 6 uur 38 min.  Baie tevrede, maar weet ook dat daar 20 min van my êrens op die roete lê wat ek in 'n volgende jaar sal moet gaan haal!

Lood en Hildegarde net voor Attakwas 2015 - Ek was reeds by wegspring!

Lood het toe sy tyd verbeter en Hildegarde het toe klaargemaak en haar vorige jaar se tyd ook verbeter.  Baie tevrede met hierdie mikpunte.  Ons het lekker saamgekuier met die manne van J9 - Dirk en Brendan en het die aand by Hartenbos ATKV oornag.  Wat 'n heerlike vinnige wegbreek!  Ons sal weer teruggaan....

Na die eerste maand wat @Hildegarde oop is, kan ons net dankbaar wees.  Alles verloop baie goed.  Daar is 'n verskeidenheid van aktiwiteite wat aangebied word soos Zumba, Circuit Training, Twenty Four, Body Conditioning.  As jy meer oor hierdie dinge wil weet, praat maar met Hildegarde self.

  
@Hildegarde het ook die afgelope maand begin om op Vrydae tussen 15:00 en 15:30 vir kinders Zumba aan te bied.  Dit lyk of dit baie gewild kan word onder die Laerskool kinders.

Kinder Zumba klas!

Intussen oefen Hildegarde en Marisa kliphard aan die oefen vir die Pronutro AfricanX Trailrun wat van 13 - 15 Maart 2015 te Houw Hoek Inn aangebied word.  Dit behels om "offroad" afstande van tussen 22 en 35 km daagliks te hardloop.  Hildegarde en Marisa neem as 'n span hieraan deel en hardloop as "Team Nexus".  In die volgende blog sal ek meer inligting hieroor verskaf - roete profiel, afstande ens.  

Ek probeer steeds so rondom 10 ure per week fietsry, maar het geen wedrenne voor Cape Town Cycle Tour nie.  Alle tyd gaan nou in Hildegarde se voorbereiding vir AfricanX.  Ek gaan haar en Marisa ondersteun by Houw Hoek en dan bly ek daar agter om paar spanne te help by Epic.  Baie opgewonde om vanjaar bietjie agter die skerms te werk aangesien ek reeds die voorkant ervaar het!

Die tyd vlieg en ons is alweer by middel Februarie van 2015.  Die seisoene gaan een van die dae begin draai wat vroeg opstaan vir oefen bietjie moeiliker maak.  Ek het gevind al hoe ek gemotiveer kan bly om hard te oefen, is om dit saam met iemand te doen.  @Hildegarde is van Maandag tot Donderdag van 05:30 tot 19:00 oop, Vrydae van 05:30 tot 18:00 en Saterdae van 08:00 tot 11:00.  Hier sal altyd iemand wees om saam te oefen.  Kontak hildegarde_g@vodamail.co.za direk vir meer inligting rondom klasse ens.  Bly aktief en kry daai balans in jou lewe wat ons almal so broodnodig het.  Hier is beslis iets vir elkeen om te doen, van baie jong tot baie meer ervare in jare!  Al het jy 20 jaar laas geoefen, hier sal beslis 'n manier wees om 'n bietjie sweet te laat spat.

Ons praat gou weer,
JG

November 2014

Impi Challenge 2014

Ek het gesê ek sal nie so lank vat om jul op hoogte te hou nie, maar tyd vlieg en 'n maand is al weer verby na die Impi Challenge.  Dalk is een van die redes hoekom ek nog niks geskryf het nie, die feit dat ek op die ou end nie aan die Impi Challenge deelgeneem het nie.  Die Vrydag aand het dinge vir my redelik skeef begin loop met 'n maagvirus.  Ek was die hele Saterdag plat en het besluit om nie die Sondag deel te neem nie.  Ek was maar redelik bleek om die kiewe, maar het besluit om deur te druk en saam te Stellenbosch toe en nogsteeds te probeer ondersteun.

Daar het 'n baie lekker gees geheers, die weer was fantasties en almal was in ligte luim omdat hier nie regtig 'n kompetisie was nie, maar net lekker vet pret.  Hildegarde, Wim, Lood, Eduard, Riaan, Helena en Pierre het saam begin....maar nie saam geeindig.  Pierre en Lood het besluit die ander is bietjie te haastig oor van die hindernisse en hul wil eerder hul eie pas gaan.

Wat ek kan aflei by almal wat deelgeneem het is dit 'n definitiewe moet doen.  Dit behels omtrent 20 hindernisse waaroor, waaronder, waardeur jy moet gaan en dit word oor 12 km afgelê.  Jy raak vuil en moeg, maar die hoofding is al die pret wat jy met die res van jou spanmaats en ook ander op die roete het.  Almal se gesinne was op die eindstreep waar lekker verder gekuier is na die tyd en oorlogstories uitgeruil is.

Wilde Bains Trail Run 2014

Baie mense vra vir ons na Epic wat volgende is.  Vir my sal dit nog 'n Epic wees (eendag), maar Hildegarde het vir 2015 op iets heel anders besluit - Trail Run.  Sy en Marisa van der Merwe het ingeskryf vir die African X 3 dag Trail Run uitdaging wat in Maart 2015 plaasvind.

Dit behels net so oor die 90 km se hardloop op paaie waar ons gewoonlik met die bergfietse ry in Grabouw / Houwhoek area.

Sy is baie lief vir hardloop en dus was dit redelik voor die hand liggend vir haar om hierdie 'n "go" te gee.

Ek hardloop bietjie, maar nou nie kranig nie, so ek sal nie veel kan sê van hoe die wedren was nie, maar ek weet dat dit nie net plat paaie was nie.  Hildegarde is egter gaande oor 'n uitdaging en het gemaklik klaar gehardloop en algeheel 3de geeindig.  Dit het haar ook goeie perspektief gegee van wat om te verwag en waaraan om te werk in die komende maande.

FNB W2W 2014

Op 7, 8, 9 November 2014 het een van die hoogtepunte van 2014 vir my en Lood plaasgevind.  Dit was weer tyd vir die FNB Wines2Whales.  Dit is seker een van die bes georganiseerde meerdaagse bergfietswedrenne in die land.  Hierdie sou ons 2de W2W wees en die hoofdoelwit was om te verbeter op ons tye van die vorige jaar.  Die natuur en mens se liggaam speel nie altyd saam nie.  Op dag 1 was dit bitter warm.  Ons het heel voor in ons wegspring groep gestaan en was vinnig uit die blokke.  Ek het vir Lood gesê ons moet teen sy spoed ry waarmee hy gemaklik is.  Dit was warm en ons het redelik hard gery.  Iets was fout met Lood en toe ons met die wapad op begin stap was daar niks energie in sy liggaam oor nie.  Dis ongeveer halfpad en ek het besef ons sal ons doelwitte moet aanpas as ons as 'n span die dag en wedren wil voltooi.  Ek het opgehardloop, my fiets gaan neersit, weer afgehardloop en sy fiets gaan haal en hom gesê om op sy eie spoed berg-op te gaan en by die "medic" vir iets te vra om hom te help.  Ou Lood was moeg en naar en daar was geen petrol in die tenk oor nie.  Ons het met 'n groot gesukkel deur dag 1 gekom vanwaar Lood direk na die noodhulp tent is en op 'n drup gaan lê het.

Die drup het 'n enorme effek gehad.  Dag 2 was in my opinie Lood se beste dag op 'n fiets vandat ek hom ken.  Ons het hard gery en baie plekke opgemaak en ook die dag baie geniet met al die enkelspoor en bruggies wat daar op die roete was.  Niks probleme en niks om oor te kla nie.  Die aand het ons hele groep 'n afskeidsbraai gehou waar lekker saamgekuier is in Kleinmond.  Voorwaar 'n voorreg.

Dag 3 voel jy altyd vroeg aan jou bene en dit vat bietjie langer om op te warm na die vorige 2 harde dae, maar jy weet ook dat dit die laaste dag is en jy wil jou alles gee.  Ons het weereens lekker gery en was baie bly om ons gesinne by die eindstreep te sien en nog 'n suksesvolle FNB W2W te kon eindig

Ek wil enigeen aanbeveel om hierdie wedren te doen indien jy enigsins kan.  Jy word op jou hande gedra.  Alles is fantasties gereël en dit is 'n groot lekkerte om deel van hierdie ondervinding jaar op jaar te kan wees.

Coronation Double Century 2014

Vandat die Malmesbury Fietsryklub weer op die been gebring is, was dit nog altyd vir ons 'n droom om 'n volledige span van Malmesbury na die Coronation Double Century te neem.  Ons het baie naby daaraan gekom deur uit die 12 ryers 9 te hê wat op Malmesbury woon, 2 wat baie sterk konneksies met ons het en 1 "uitruil" student!  Ons het die naweek voor die DC op 'n oefenrit as span gegaan om basies die strategie vir die volgende naweek te bepaal.  

Johann Rabie van Bike Addict was vir ons span goudwerd in voorbereiding tot die wedren.  Hy en sy span het verseker dat ons almal se fietse op standaard en skoon is vir die wedren en vir ons sokkies en bottels gegee. Ons het dan ook op die dag onder die naam "Bike Addict" gery.  Die span het bestaan uit myself, Hildegarde, Lood, Glenn Norrie, Charl (Tier) du Plessis, Kobus Duminy, Carl Malherbe, Loch Nel, Durwin Benjamin, Elfriede Wolfaardt, Bronwin Adams en Fietie Rocher.  Elfriede se man, Herman, was ons ondersteuning vir die dag en hy het 'n uitstekende taak verrig.  Ons het almal die aand voor die DC in Montagu saam gebly.  Ek was die koördineerder van alles en toe ek met my spanpraatjie wil begin, kom ek agter ek het dit op Malmesbury vergeet!  Gelukkig kon ons op daardie laat stadium nog planne maak en alles was reg vir die 202 km die volgende dag.

Die samesprekings die vorige aand het alles gedui daarop dat ons hierdie wedren as 'n span wil klaarmaak.  Die tyd was vir ons minder belangrik, maar ons wou al 12 oor die wenstreep kry om sodoende vir die spesiale Charles Milner medalje te kan kwalifiseer.  Ons wou niemand agterlaat en ons het van die begin af teen 'n spoed gery wat die hele groep pas met die oog op die moeilike 2de deel van die wedren.  Almal was baie gemaklik toe ons na ongeveer 100 km stop by Ashton en daar was selfs grappies gemaak.  Ons het weer 'n stop gehad op ongeveer 160 km.  Minder grappies en meer ongemaklikheid, maar almal was steeds vasbeslote om klaar te maak.  Die laaste deel van die wedren is altyd die moeilikste en ons span het hulself uitstekend van hul taak gekwyt om in 6 uur 53 min klaar te maak!  Ons was almal baie tevrede hiermee en het al ons eie verwagtinge oortref.  Volgende jaar maak ons beslis weer so.

Stellenbosch Cycle Tour 2014

Daar was nog een laaste hekkie vir my vir 2014 oor, die Stellenbosch Cycle Tour op 30 November 2014.  Ek ry maar min padwedrenne, maar hierdie is die tweede keer dat ek hierdie wedren doen.  Verlede jaar het die wind verskriklik gewaai en ek wou terugkom op 'n dag wat die weer beter is.  2014 was daai jaar.  Dit was die perfekste dag wat jy jouself kan indink.  Nie te warm nie en geen wind nie.  Die begin was bietjie deurmekaar met 'n "rolling start", daarna moes ons oor Helshoogte Pas ry en vandaar was die wedren so te sê verby.  Die groepe was bitter groot en jy kon nêrens iemand verbygaan.  Dit was vinnig en as jy by jou groep kon hou het jy dieselfde tyd as almal gery.

Helshoogte Pas

Ek het klaargemaak in 2 uur 35 min.  My mikpunt was 'n goeie tyd aangesien hierdie wedren bydra tot jou Cape Town Cycle Tour wegspringplek, maar almal het goeie tye gery op die dag, so ek twyfel of dit enigsins sal help.  Nogsteeds was dit 'n lekker dag op die fiets en 'n goeie manier om 2014 af te sluit.

Ons praat weer in die nuwejaar en dan vertel ek jul meer van al ons nuwe uitdagings!

Mooi bly,
JG