Tyd Vlieg

In my vorige blog het ek nog beloof van hoe ek julle gaan vertel van African X.  Nou ja, sonder dat ons dit besef het ons reeds die maand Augustus van 2015 bereik.  Ek dink dit is 'n bietjie vergesog om te sê dat die tyd vlieg, want ek dink vlieg is nie heeltemal die korrekte woord nie.  Wat is vinniger as vlieg?  Blitsvinnig vlieg?  Ek weet nie, maar al wat ek weet is dat in die huidige wêreld waar ons onsself bevind niks teen gewone tempo gebeur nie.

Elkeen het sy eie lysie wat hy moet afmerk en dit hang net af van jou betrokkenheid in besigheid, sosiaal en liefdadigheid op iemand anders se lysie om jou program te bepaal.  Julle sal duidelik sien ek los kinders uit die gesprek uit.  Dit is vir my en Hildegarde 'n nuwe wereld wat laerskool aanbetref en ons besef ons het nog eintlik niks gesien nie.  Kinders is beslis nie meer kinders nie, maar klein volwassenes.  Die druk is enorm op hulle en enigiets wat jy vir jouself as ouer beplan het sal aan die agterspeen suig.  Ons doelwitte was om dit wat ons graag wou saam doen soos bv. Epic klaar te doen voor kinders skooltoe is.  Dankie tog die tydsberekening het so uitgewerk.  Ek is tevrede met waar ek staan met my sport, Hildegarde oefen hard, want dis deels haar werk en sy het nog doelwitte wat sy vir haarself wil bereik.  Ek is egter ver agter met terugvoering en net voordat julle begin dink dat ons dalk glad meer aktief is nie, is hier 'n kort opsomming van die afgelope paar maande in die Geldenhuys se lewens.

ProNutro African X

Verskoon asb. die manier van verslag gee, maar ek is in die eerste plek nie 'n joernalis nie en in die tweede plek skryf ek soos ek praat en as ek nie self deelgeneem het nie, skryf ek soos ek dit sien afspeel het.

Die twee dames, Hildegarde en Marisa het met geen groot hoop na die African X gegaan.  Deels omdat dit vir beide van hulle vreemde gebied was en deels omdat hul nog nooit hul liggame tot die uiterste in hierdie sport beproef het nie.  Baie dinge kan oor 3 dae skeefloop en wat dit nog meer ingewikkeld maak is die feit dat jy alles saam met jou spanmaat moet deurgaan.  Jy kan nie sommer net op 'n oggend wakker word en besluit jy gaan nie hardloop of jy gaan vandag vinnig of stadig hardloop nie.  Dit gaan nie oor jou nie, maar oor wat die beste vir jou span is.  Die dames het egter vir hulself gesê dat indien hulle in die top 10 dames spanne kan eindig hul baie tevrede sal wees.

Dag 1 was 'n afstand van 34 km met 800 m klim.  Ek en Bouwer het rondgeskuif tussen die verskillende toeskouer punte en kon voortdurende die dames se gemoedstoestand sien.  Dag 1 was hulle sterk en het na die einde toe effens stadiger gegaan om hulself vir 'n harde dag 2 te spaar.  Hulle eindig op Dag 1 as die 5de vroue span en verbaas hulself in die proses.  Daar is egter baie onsekerheid oor hoe hul lywe gaan voel vir die volgende harde dag, so die besluit word reeds geneem om dag 2 stadiger van die begin af te vat om die einde in een stuk te kan haal.  Dag 2 was 'n riller van 'n roete met 1 100 m klim oor die 34 km.  Die dag is toe ook die warmste dag van 2015 se African X met temperature van bo 30 grade Celsius.  Hulle het hulself goed opgepas en eindig as die 8ste vroue span.  Teen hierdie tyd het hulle geweet hulle sal reg wees die volgende dag en die plan was om die laaste dag alles te gee.  So gese en so gedaan.  Die laaste dag was 22 km met 600 m klim.  Hulle het alles gegee en op die ou end 7de van die vroue spanne geeindig.  Hul het hul eie wildste drome oortref en ek is seker beid van hulle sal in 2016 terug wees vir hierdie onvergeetlike ervaring!  Well done Team Nexus!

@Hildegarde

Die gym groei van krag tot krag en Hildegarde kan regtig haar passie uitleef.  Daar is al baie veranderinge van hoe dit was op 5 Januarie 2015 tot nou en ledegetalle groei steeds soos wat ons probeer om vir elke individu se behoeftes voorsiening te maak.  Die nuutste toevoeging is die spinfietse waarvoor ek baie lank al vra.  Uiteindelik kon ons gedurende die winterskoolvakansie hulle aanskaf.  Daar word 'n wye reeks van klasse aangebied elke dag van die week so gaan kyk gerus by https://www.facebook.com/groups/404833636391635/
vir meer inligting rondom tye.

Blesfontein

Julle sal sien dat daar sekere mense en plekke is wat gereeld hul verskyning op die blog maak.  Dit is maar die plekke en mense waarmee ons onsself omring.  Blesfontein is een daarvan en ons probeer om eenkeer per jaar daar te draai.  Hierdie jaar sal ons 'n tweede keer moet gaan, want Lood het my rooster in hul huisie vergeet!  Ons was die laaste naweek van die skoolvakansie daar om te herlaai.  Daar is geen selfoon ontvangs nie, dus kan jy vir die 48 uur wat jy daar is werklik afskakel en kwaliteit saam met die mense naby aan jou spandeer.  Ons het die vanjaar amper reggekry om sneeu te kry, maar dit wou net nie koud genoeg raak nie.  Dit het verskriklik gereen, maar die sneeu het ontwykende gebly.  Ons sal weer teruggaan om dit eendag nog raak te slaan.

EasySkips Swartland

Hopelik het baie van julle al die rooi skips / bins in Malmesbury en omgewing gesien.  In Maart 2015 het ek my garage skoongemaak en een van hierdie skips gehuur.  Dit was so gerieflik om hom by die huis te he en net alles wat ek wou weggooi daarin te kon gooi en iemand anders gaan maak hom leeg, dat ek vir die vorige eienaar gevra het om my en my pa te kontak as hy eendag van die besigheid ontslae wil raak.  6 Weke later was onderhandelinge aan die gang en vandag kan ons trots se dat EasySkips Swartland aan ons behoort.  My pa is die kontakpersoon en ons sal met graagte vir jou een by jou huis kom neersit om van enige ongewenste bourommel, sand of vullis ontslae te raak.  

Hilge se eerste hokkie wedstryd

Ek was self nog altyd bitter bang vir hokkie. Die lyk gevaarlik. Hige is egter baie lief daarvoor en die afgelope naweek het sy die geleentheid gehad om deel te neem aan haar eerste wedstryd. Dit was ysig Saterdag oggend, maar hul opgewondenheid was aansteeklik en die hele familie, selfs oom Stephan, was langs die veld vir die groot wedstryd.  Al die opwinding was nie verniet nie en Hilge kon 3 doele skiet.  Ons het dit almal verskriklik geniet en is baie trots op haar.  Mens se kinders is die spil waarom alles draai en ons begin nou vinnig agterkom waarheen al ons tyd gaan, en dis baie lekker!

Die Burger Bergfietsuitdaging - 75 km

Wanneer jy gefokus is op 'n doelwit en jy werk hard daarvoor kom daar baie keer ander voordele op die pad na die einde van jou doelwit oor jou pad.  So is dit ook met Die Burger Bergfietsuitdaging se 75 km.  Persone wat hulself in ander wedrenne bewys het word na hierdie een genooi.  Daar is slegs 200 uitnodigings, dus voel mens so half verplig om in te skryf wanneer jy die "golden ticket" kry.  Wat mens net ook moet besef is dat hierdie uitnodigings gebasseer is op historiese data en dat jy nie noodwendig in dieselfde "shape" is as waarop jy uitgenooi is nie!  Ek het egter baie nederig in die wedren gegaan aangesien ek geweet het ek kom uit 'n winter van baie minder oefen.  Ek en Dirk het vooraf reeds besluit dat ons sou saamry.  Ons het teen 'n baie gemaklike spoed begin en glad nie gejaag nie.  Ek het goed gevoel na so 'n uur en 'n half en begin dink dat ek lekker op ou spiere staatmaak.  Die weer was perfek al het ons op 2 grade Celsius begin ry het die temperatuur vinning opgegaan.  Na so 2 en 'n half ure het my gemoed effens begin verander en ek kon die tekort aan oefening vinning begin voel.  Dirk aan die ander kant het al hoe sterker geraak en was sommer lekker haastig na die einde toe.  Ons het klaargemaak in 4 uur 28 min.  Ek is baie bly dat ek deurgedruk het.  Hierdie was beslis wat ek nodig gehad het om my fokus terug te bring.  'n Baie lekker wedren wat baie goed gereël was.  Volgende jaar gaan ek weer!

Gaan my bes doen om meer gereeld julle in te lig oor al ons aktiwiteite, belowe!

Groete,
JG

Cape Town Cycle Tour 2015

After the horrific fires that took out almost 5 000 hectares of the Cape Peninsula in the build up to the week of the 38th Cape Town Cycle Tour, one's first emotion is to think of yourself and ask questions on where is the plan B, C, D in such a situation with around 35 000 people coming to the Mother City..The answer is that they probably already settled for plan Z.  To make such a huge decision to shorten the route from the normal 110 km to only 47 km is really drastic, but in this situation the only option.  Yes, the areas into Simon's Town weren't damaged, but logistically it would have been impossible.  The call was the perfect one and everyone will talk about this Cycle Tour as something to be remembered.  I think there will be lots of people who would like to enter the "short" Cycle Tour next year!

We as Malmesbury Fietsryklub decided to do the ride in Solidarity.  The word solidarity means unity as a group and that is exactly what we did.  We all started at 08:48 from group 6B as that was the starting time of our last member.  The plan was to try and stick together right through the 47 km.  If someone got lost we stopped and waited.

Everyone embraced the chance of this once in a lifetime experience and also became part of the long Cycle Tour history.  We decided to not bother about what time we do.  Most of us were on our mountain bikes.  For me personally it was quite a daunting experience.  We normally ride more to the front where the participants know how to keep there lines and how to go through the corners.  Here more to the back it is all about the fun and rules don't really apply!

I want to complement each and every one who was involved in the decision making process of this years Cycle Tour as well as every fire fighter who helped to protect our beautiful city.  Words cannot explain how grateful we are...To the club I want to thank them all for the awesome experience to share this special day with u guys.  We will be talking about this for a very long time.  Go and have a look at the video Thom Orchard made of our ride http://youtu.be/Iyy2jBY_d7I.

This weekend is the start of the AfricanX and I will be updating our movements on Twitter @Jaco_Geldenhuys and from Sunday live from the ABSA Cape Epic.

Have a great rest of the week!

JG

Cape Town Cycle Tour MTB & AfricanX 2015

Op Sondag, 1 Maart 2015 het ek gaan deelneem aan die Cape Town Cycle Tour se bergfiets wedren te Le Bonheur Wynplaas en die groter Simonsberg bewaringsgebied.  Ek is altyd eerste om vol kritiek te wees met sulke groot bemarkte wedrenne waar daar korter roetes op 'n stadium saamsmelt met die langer roete.  Dis juis met dit ingedagte wat ek na hierdie wedren vertrek het.  Wat 'n aangename verrassing was dit nie om te sien hoe uitstekend hierdie wedren georganiseer was nie...Die wegspring en die eindstreep is 1.2 km uitmekaar en alle toeskouers is na die eindstreep met "shuttels" geneem.  Die roete het bestaan uit 55 km met ongeveer 1 300 m se klim.

Ek het weggespring die tweede groep.  Dit het my perfek gepas en ek was een van die sterker ryers in daardie groep.  Ek kon my eie spoed ry en is nooit gedruk in 'n zone wat vir my ongemaklik was nie.  As dit somtyds ongemaklik was, was dit ek wat myself gedruk het.  Ek het gesukkel om warm te word en dit het 'n goeie halfuur vir my geneem om gemaklik op my saal te word.  

Vandaar was dit heerlik!  Niks was te tegnies nie, die enkelspoor en die weer was fantasties.  Ons het baie van die eerste groep se agterste ryers begin vang, maar dit het glad nie gepla nie.  Ek was baie lanklaas in 'n posisie wat ek deelgeneem het aan 'n wedren wat net 55 km was.  Die meeste wedrenne wat ek doen is altyd 75 km of meer.  Hierdie was werklik verfrissend vir my en ek het die uitstappie geweldig baie geniet.  Die roete was pragtig met baie mooi uitsig oor die Simonsberg bewaringsarea.  Na die tweede helfte van die wedren het ek lekker sterk begin voel en bietjie gas gegee.  Die meeste klimme was in die middelste deel van die wedren en dit het perfek gewerk vir my.

Ek is beslis nie profesioneel nie, maar wat vir my die lekkerste is na al die ure wat ek alreeds ingesit het met die sport, is hoe goed jy jou liggaam leer ken.  Geen boek of program kan vir jou daardie ervaring gee nie.  Ek weet presies wat werk vir my en wanneer ek dit moet gebruik.  Dit maak dit baie makliker om te bestuur en jy dra ook nie onnodig 'n verskriklike klomp bagasie saam nie.  

Ek het een groot bottel en een klein bottel saamgeneem vir Sondag, en ek het meer as die helfte van die klein bottel eers by die eindstreep gedrink.  Ek het wel twee FIT gels gebruik onderskeidelik na uur 1 en die tweede na uur 2.  Ek het nooit uit stoom gehardloop nie en was baie tevrede met hoe ek my wedren bestuur het.  Ek het klaargemaak in 2 uur 48 min.  Ons eie Johann Rabie van EAI Cycling het 1 sekonde na Erik Kleinhans van RECM klaargemaak.  Erik se kennis van die plaaslike roetes het Johann net-net van eerste posisie gehou.  Well done Johann.  Ek sal beslis weer volgende jaar hier gaan deelneem.

AfricanX

Baie mense vra vir ons wat is AfricanX.  Dit is 'n "trailrun" wat van 13 tot 15 Maart 2015 te Houw Hoek Inn, Grabouw plaasvind.  Hildegarde en Marisa van der Merwe neem as 'n span deel aan die wedren.  Dit behels dat deelnemers elke dag 'n afstand van tussen 22 en 34 km in die Grabouw koppe hardloop.  Elke dag word daar ongeveer 1 000 m geklim.  Die totale afstand van die wedloop is ongeveer 90 km wat in die 3 dae afgelê word.  Hierdie is nie speletjies nie.  Hulle gaan baie van die paadjies hardloop wat ons altyd by Wines@Whales ry asook die Gantouw Pas (Ou-wapad) waar ons altyd met ons bergfietse oor stap.

Om voor te berei het hulle in die opbou na die wedloop wat volgende week begin enigiets tussen 70 en 100 km per week gehardloop.  Hulle is beslis nou reg vir die uitdaging.  Ons gaan volgende Donderdag registreer.  Ek en Bouwer sal as ondersteuning optree en dit vir die twee dames so gemaklik moontlik maak.  Hulle hardloop onder die naam van "Team Nexus" so hopelik kan ek vir julle baie mooi foto's van die twee ysters wys!

Ek sal natuurlik op Twitter by @Jaco_Geldenhuys al die nodige inligting deurgee.  Na afloop van die naweek se AfricanX bly ek agter op Grabouw vanwaar ek vir J9 ondersteuning met die Epic sal bied.  Ek sien baie uit om daar van hulp te wees agter die skerms!  Ons is baie opgewonde oor die uitdaging en weet die twee dames gaan uitstekend doen.

Na aflloop van die afgelope week se ernstige brande in die Kaap is die Cape Town Cycle Tour verkort na 47 km.  Ons as Malmesbury Fietsryklub het besluit om die wedren as 'n groep te doen en saam te ry in solidariteit.  Dit gaan beslis 'n belewenis wees om in die stad op gesluite paaie te kan ry saam met al jou vriende.  Dit sal glad nie geval gewees het indie die Cycle Tour normaal aangegaan het nie, so hierdie is in sy eie reg baie geskiedkundig.  Ons sal sommer baie foto's neem en dit ook volgende week oplaai.

Tot later...

JG

@Hildegarde

Baie mense vra my wanneer ek weer 'n slag ietsie skryf, ek wil nie verskonings maak nie, maar ons blog het effens aan die agterspeen gesuig die laaste paar weke.  Ons het middel Desember 2014 gehoor dat ons een van die bestaande gimnasiums op Malmesbury vanaf Januarie 2015 kan oorneem.  Hildegarde gee reeds vanaf Junie 2014 oefenklasse in Malmesbury, maar ons plekkie het bietjie klein begin raak en hierdie was net die regte deur wat vir ons oopgegaan het om van 'n passie 'n beroep te maak.

Op 5 Januarie 2015 het @Hildegarde dus sy deure vir die publiek in Piet Retiefstraat 6, Malmesbury oopgemaak.  Ek sien altyd die bobbejaan baie vêr agter die bult en ek kon sien dat daar groot aanpassings vir ons as gesin wag om van hierdie nuwe uitdaging 'n sukses te maak.  Die passie en die wil was daar, maar die logistiek met die kinders en stabiliteit (roetine) vir hulle was vir my die groot uitdagings.  Hildegarde sluit self 05:30 soggens oop en sy sluit self in die aand na die laaste klas - 19:00.  Dit beteken dus sy is weg as hulle opstaan en sy kom tuis as hul klaar gebad is.  Gelukkig sien hulle haar baie deur die dag en sy doen steeds die normale rywerk ens.  Ons huishulp werk egter tot 16:00 en die periode tussen 16:00 en 19:00 (wanneer ek klaar geoefen is) was vir ons in die eerste paar weke 'n kopseer.  In hierdie tyd het die swaard van die naderende Attawas ook oor ons gehang, beide ek en Hildegarde gaan ry en om te kan oefen ens. was 'n groot uitdaging.  Hildegarde se oefenprogram waarmee sy vanaf begin Desember 2014 besig was, verg ook naweke lang ure en ons moes baie goed beplan om alles te laat uitwerk.  Ouma en Oupa was ook nog by die see, so hulp het van vriende van oral ingestroom om te help en hulle het natuurlik baie tyd by @Hildegarde spandeer!

@Hildegarde Logo - Kyk uit vir hom!

@Hildegarde op 12 Februarie 2015

Hildegarde het letterlik een keer fiets gery vanaf die Coronation Double Century en dit was die Woensdag voor Attakwas 2015.  Sy is in baie goeie vorm van al die hardloop, maar ons was baie senuweeagtig oor hoe sy op die fiets gaan hou by die moordende Attakwas.  Gaan lees meer oor Attakwas by http://jaco-hildegarde.blogspot.com/2014/01/attakwas-2014.html.  Ons is die Vrydag laat oggend af Oudtshoorn toe waar ons weer by Kleinplasie oornag het saam met Lood en Saretha.  Die Saterdag oggend was ons rondom 06:00 by die wegspring.  Ek het in groep A weggespring en Lood en Hildegarde in groep B.  Saretha sou die kinders en die voertuig in Groot Brak besorg.  Dit was 'n lieflike oggend, effens koel en daar was 'n gevoel van senuwees en opgewondenheid in die lug.  Daar was groot name op die wegspring en almal het geweet dis 'n moeilike dag wat voorlê.  Die Attakwas pak jy nie sonder die nodige respek aan nie.

Elkeen gaan in elke wedren met sy eie doelwitte in.  Myne vir die Attakwas was om 7 ure te probeer breek.  Lood wou sy tyd op verlede jaar verbeter en Hildegarde wou dit klaarmaak sonder baie voorbereiding op die fiets.  Ek het goed gevoel by die wegspring en heeltyd my eie spoed gery.  Alles het baie goed gegaan tot by die Spur waterpunt - ongeveer 65 km.  Daar het ek die tekort aan voorbereiding begin voel.  My langste rit vir Desember en Januarie was 4 uur 30 min op die padfiets en ek het gevoel ek kort "endurance".  Ek het deur die volgende 25 km geworstel, maar vasgebyt.  By die volgende waterpunt het ek lekker herstel en ek kon die laaste 30 km huistoe aanvat.  Ek het ernstig begin kramp in die laaste 5 km, maar het deurgedruk en klaargemaak in 6 uur 38 min.  Baie tevrede, maar weet ook dat daar 20 min van my êrens op die roete lê wat ek in 'n volgende jaar sal moet gaan haal!

Lood en Hildegarde net voor Attakwas 2015 - Ek was reeds by wegspring!

Lood het toe sy tyd verbeter en Hildegarde het toe klaargemaak en haar vorige jaar se tyd ook verbeter.  Baie tevrede met hierdie mikpunte.  Ons het lekker saamgekuier met die manne van J9 - Dirk en Brendan en het die aand by Hartenbos ATKV oornag.  Wat 'n heerlike vinnige wegbreek!  Ons sal weer teruggaan....

Na die eerste maand wat @Hildegarde oop is, kan ons net dankbaar wees.  Alles verloop baie goed.  Daar is 'n verskeidenheid van aktiwiteite wat aangebied word soos Zumba, Circuit Training, Twenty Four, Body Conditioning.  As jy meer oor hierdie dinge wil weet, praat maar met Hildegarde self.

  
@Hildegarde het ook die afgelope maand begin om op Vrydae tussen 15:00 en 15:30 vir kinders Zumba aan te bied.  Dit lyk of dit baie gewild kan word onder die Laerskool kinders.

Kinder Zumba klas!

Intussen oefen Hildegarde en Marisa kliphard aan die oefen vir die Pronutro AfricanX Trailrun wat van 13 - 15 Maart 2015 te Houw Hoek Inn aangebied word.  Dit behels om "offroad" afstande van tussen 22 en 35 km daagliks te hardloop.  Hildegarde en Marisa neem as 'n span hieraan deel en hardloop as "Team Nexus".  In die volgende blog sal ek meer inligting hieroor verskaf - roete profiel, afstande ens.  

Ek probeer steeds so rondom 10 ure per week fietsry, maar het geen wedrenne voor Cape Town Cycle Tour nie.  Alle tyd gaan nou in Hildegarde se voorbereiding vir AfricanX.  Ek gaan haar en Marisa ondersteun by Houw Hoek en dan bly ek daar agter om paar spanne te help by Epic.  Baie opgewonde om vanjaar bietjie agter die skerms te werk aangesien ek reeds die voorkant ervaar het!

Die tyd vlieg en ons is alweer by middel Februarie van 2015.  Die seisoene gaan een van die dae begin draai wat vroeg opstaan vir oefen bietjie moeiliker maak.  Ek het gevind al hoe ek gemotiveer kan bly om hard te oefen, is om dit saam met iemand te doen.  @Hildegarde is van Maandag tot Donderdag van 05:30 tot 19:00 oop, Vrydae van 05:30 tot 18:00 en Saterdae van 08:00 tot 11:00.  Hier sal altyd iemand wees om saam te oefen.  Kontak hildegarde_g@vodamail.co.za direk vir meer inligting rondom klasse ens.  Bly aktief en kry daai balans in jou lewe wat ons almal so broodnodig het.  Hier is beslis iets vir elkeen om te doen, van baie jong tot baie meer ervare in jare!  Al het jy 20 jaar laas geoefen, hier sal beslis 'n manier wees om 'n bietjie sweet te laat spat.

Ons praat gou weer,
JG

November 2014

Impi Challenge 2014

Ek het gesê ek sal nie so lank vat om jul op hoogte te hou nie, maar tyd vlieg en 'n maand is al weer verby na die Impi Challenge.  Dalk is een van die redes hoekom ek nog niks geskryf het nie, die feit dat ek op die ou end nie aan die Impi Challenge deelgeneem het nie.  Die Vrydag aand het dinge vir my redelik skeef begin loop met 'n maagvirus.  Ek was die hele Saterdag plat en het besluit om nie die Sondag deel te neem nie.  Ek was maar redelik bleek om die kiewe, maar het besluit om deur te druk en saam te Stellenbosch toe en nogsteeds te probeer ondersteun.

Daar het 'n baie lekker gees geheers, die weer was fantasties en almal was in ligte luim omdat hier nie regtig 'n kompetisie was nie, maar net lekker vet pret.  Hildegarde, Wim, Lood, Eduard, Riaan, Helena en Pierre het saam begin....maar nie saam geeindig.  Pierre en Lood het besluit die ander is bietjie te haastig oor van die hindernisse en hul wil eerder hul eie pas gaan.

Wat ek kan aflei by almal wat deelgeneem het is dit 'n definitiewe moet doen.  Dit behels omtrent 20 hindernisse waaroor, waaronder, waardeur jy moet gaan en dit word oor 12 km afgelê.  Jy raak vuil en moeg, maar die hoofding is al die pret wat jy met die res van jou spanmaats en ook ander op die roete het.  Almal se gesinne was op die eindstreep waar lekker verder gekuier is na die tyd en oorlogstories uitgeruil is.

Wilde Bains Trail Run 2014

Baie mense vra vir ons na Epic wat volgende is.  Vir my sal dit nog 'n Epic wees (eendag), maar Hildegarde het vir 2015 op iets heel anders besluit - Trail Run.  Sy en Marisa van der Merwe het ingeskryf vir die African X 3 dag Trail Run uitdaging wat in Maart 2015 plaasvind.

Dit behels net so oor die 90 km se hardloop op paaie waar ons gewoonlik met die bergfietse ry in Grabouw / Houwhoek area.

Sy is baie lief vir hardloop en dus was dit redelik voor die hand liggend vir haar om hierdie 'n "go" te gee.

Ek hardloop bietjie, maar nou nie kranig nie, so ek sal nie veel kan sê van hoe die wedren was nie, maar ek weet dat dit nie net plat paaie was nie.  Hildegarde is egter gaande oor 'n uitdaging en het gemaklik klaar gehardloop en algeheel 3de geeindig.  Dit het haar ook goeie perspektief gegee van wat om te verwag en waaraan om te werk in die komende maande.

FNB W2W 2014

Op 7, 8, 9 November 2014 het een van die hoogtepunte van 2014 vir my en Lood plaasgevind.  Dit was weer tyd vir die FNB Wines2Whales.  Dit is seker een van die bes georganiseerde meerdaagse bergfietswedrenne in die land.  Hierdie sou ons 2de W2W wees en die hoofdoelwit was om te verbeter op ons tye van die vorige jaar.  Die natuur en mens se liggaam speel nie altyd saam nie.  Op dag 1 was dit bitter warm.  Ons het heel voor in ons wegspring groep gestaan en was vinnig uit die blokke.  Ek het vir Lood gesê ons moet teen sy spoed ry waarmee hy gemaklik is.  Dit was warm en ons het redelik hard gery.  Iets was fout met Lood en toe ons met die wapad op begin stap was daar niks energie in sy liggaam oor nie.  Dis ongeveer halfpad en ek het besef ons sal ons doelwitte moet aanpas as ons as 'n span die dag en wedren wil voltooi.  Ek het opgehardloop, my fiets gaan neersit, weer afgehardloop en sy fiets gaan haal en hom gesê om op sy eie spoed berg-op te gaan en by die "medic" vir iets te vra om hom te help.  Ou Lood was moeg en naar en daar was geen petrol in die tenk oor nie.  Ons het met 'n groot gesukkel deur dag 1 gekom vanwaar Lood direk na die noodhulp tent is en op 'n drup gaan lê het.

Die drup het 'n enorme effek gehad.  Dag 2 was in my opinie Lood se beste dag op 'n fiets vandat ek hom ken.  Ons het hard gery en baie plekke opgemaak en ook die dag baie geniet met al die enkelspoor en bruggies wat daar op die roete was.  Niks probleme en niks om oor te kla nie.  Die aand het ons hele groep 'n afskeidsbraai gehou waar lekker saamgekuier is in Kleinmond.  Voorwaar 'n voorreg.

Dag 3 voel jy altyd vroeg aan jou bene en dit vat bietjie langer om op te warm na die vorige 2 harde dae, maar jy weet ook dat dit die laaste dag is en jy wil jou alles gee.  Ons het weereens lekker gery en was baie bly om ons gesinne by die eindstreep te sien en nog 'n suksesvolle FNB W2W te kon eindig

Ek wil enigeen aanbeveel om hierdie wedren te doen indien jy enigsins kan.  Jy word op jou hande gedra.  Alles is fantasties gereël en dit is 'n groot lekkerte om deel van hierdie ondervinding jaar op jaar te kan wees.

Coronation Double Century 2014

Vandat die Malmesbury Fietsryklub weer op die been gebring is, was dit nog altyd vir ons 'n droom om 'n volledige span van Malmesbury na die Coronation Double Century te neem.  Ons het baie naby daaraan gekom deur uit die 12 ryers 9 te hê wat op Malmesbury woon, 2 wat baie sterk konneksies met ons het en 1 "uitruil" student!  Ons het die naweek voor die DC op 'n oefenrit as span gegaan om basies die strategie vir die volgende naweek te bepaal.  

Johann Rabie van Bike Addict was vir ons span goudwerd in voorbereiding tot die wedren.  Hy en sy span het verseker dat ons almal se fietse op standaard en skoon is vir die wedren en vir ons sokkies en bottels gegee. Ons het dan ook op die dag onder die naam "Bike Addict" gery.  Die span het bestaan uit myself, Hildegarde, Lood, Glenn Norrie, Charl (Tier) du Plessis, Kobus Duminy, Carl Malherbe, Loch Nel, Durwin Benjamin, Elfriede Wolfaardt, Bronwin Adams en Fietie Rocher.  Elfriede se man, Herman, was ons ondersteuning vir die dag en hy het 'n uitstekende taak verrig.  Ons het almal die aand voor die DC in Montagu saam gebly.  Ek was die koördineerder van alles en toe ek met my spanpraatjie wil begin, kom ek agter ek het dit op Malmesbury vergeet!  Gelukkig kon ons op daardie laat stadium nog planne maak en alles was reg vir die 202 km die volgende dag.

Die samesprekings die vorige aand het alles gedui daarop dat ons hierdie wedren as 'n span wil klaarmaak.  Die tyd was vir ons minder belangrik, maar ons wou al 12 oor die wenstreep kry om sodoende vir die spesiale Charles Milner medalje te kan kwalifiseer.  Ons wou niemand agterlaat en ons het van die begin af teen 'n spoed gery wat die hele groep pas met die oog op die moeilike 2de deel van die wedren.  Almal was baie gemaklik toe ons na ongeveer 100 km stop by Ashton en daar was selfs grappies gemaak.  Ons het weer 'n stop gehad op ongeveer 160 km.  Minder grappies en meer ongemaklikheid, maar almal was steeds vasbeslote om klaar te maak.  Die laaste deel van die wedren is altyd die moeilikste en ons span het hulself uitstekend van hul taak gekwyt om in 6 uur 53 min klaar te maak!  Ons was almal baie tevrede hiermee en het al ons eie verwagtinge oortref.  Volgende jaar maak ons beslis weer so.

Stellenbosch Cycle Tour 2014

Daar was nog een laaste hekkie vir my vir 2014 oor, die Stellenbosch Cycle Tour op 30 November 2014.  Ek ry maar min padwedrenne, maar hierdie is die tweede keer dat ek hierdie wedren doen.  Verlede jaar het die wind verskriklik gewaai en ek wou terugkom op 'n dag wat die weer beter is.  2014 was daai jaar.  Dit was die perfekste dag wat jy jouself kan indink.  Nie te warm nie en geen wind nie.  Die begin was bietjie deurmekaar met 'n "rolling start", daarna moes ons oor Helshoogte Pas ry en vandaar was die wedren so te sê verby.  Die groepe was bitter groot en jy kon nêrens iemand verbygaan.  Dit was vinnig en as jy by jou groep kon hou het jy dieselfde tyd as almal gery.

Helshoogte Pas

Ek het klaargemaak in 2 uur 35 min.  My mikpunt was 'n goeie tyd aangesien hierdie wedren bydra tot jou Cape Town Cycle Tour wegspringplek, maar almal het goeie tye gery op die dag, so ek twyfel of dit enigsins sal help.  Nogsteeds was dit 'n lekker dag op die fiets en 'n goeie manier om 2014 af te sluit.

Ons praat weer in die nuwejaar en dan vertel ek jul meer van al ons nuwe uitdagings!

Mooi bly,
JG

Die laaste 6 weke

'n Mens wonder baie keer hoe jy dit regkry om alles wat jy wil / moet doen ingepas te kry.  Ek het die afgelope tyd tot die besef gekom dat alles in die lewe wel met 'n doel gebeur en so ook op die regte tyd, jy moet niks forseer nie.  Hierdie blog gaan 'n "fly-over" wees van die vorige 6 weke se gebeure.

30 Augustus 2014 - Asics Dirty Double

Meeste van julle weet reeds dat Hildegarde 'n baie bekwame atleet is.  Sy is glad nie 'n persoon wat te lank dieselfde oefening wil doen nie en toe die Asics Dirty Double op die horison verskyn het sy dadelik gesê dat sy dit wou doen.  Ek het tot die dag voor die wedren nog gewonder of ek nie dalk moet deelneem nie, maar het 'n belofte aan myself gehou en die spesifieke dag as haar en Lood se ondersteuning span saam met JJ en Hilge opgetree.

Die wedren het bestaan uit 'n uitmergelende 10 km "trailrun" met oor die 300 m klim, en dit alles op een bult tot op rondom 5 km en 'n bergfietsrit van net so oor die 20 km in Wellington se bekende Welvanpas.  Hildegarde het die 10 km in 50 min klaargemaak in die 7de plek en kon op die bergfiets tot in die 3de posisie vorder waar sy naby aan die einde ketting probleme opgetel het wat haar algeheel 7de laat eindig het.  Baie lekker gesellige dag en beslis iets vir ieder en elk om in die toekoms te doen. Dankie aan Pieter van Wyk, Marc Kerr en die res van die span vir die ongelooflike dag.

TipTrans Citrusdal Xtreme - 6 September 2014

Die idee vir my deelname aan hierdie wedren was om te sien presies waar my vorm is na die winter en min lang ure in die saal.  Op werksfront was dit 'n baie besige graanseisoen en alhoewel ek steeds gereeld gery het, was dit beslis met 'n ander fokus.  Meer instandhouding as voorbereiding.  Ek wou in die eerste plek net die 115 km klaarmaak om sodoende myself gerus te stel vir die Karoo2Coast wat 14 dae later sou plaasvind.

Ons was 'n redelike klompie van Malmesbury wat daar was en dit was gerustellend om te weet daar is soveel ondersteuning.  Ons het soos die vorige jaar agter die TipTrans vragmotor in die neutrale sone gery.  Die enigste verskil was dat die trok teen amper 60 km/h gery het en die groep sommer op die teerpad in 2 gedeel was.  Ek was van die voorstes in die 2de groep.  Ek wou net daar bly hang en ander ouens die werk laat doen sodat ek darem die eindstreep kon sien.

Meeste dinge in die lewe werk nie uit soos jy dit beplan nie, sommiges slegter en sommiges baie beter.  My geaardheid wat, nie eintlik geduld insluit nie, het sommer op die eerste klim die oorhand gekry.  Ek het voor gaan sit en bietjie die spoed opgedruk.  Ons was 'n groot groep van seker 30 ryers op daardie stadium.  Ons het die groot klim van die dag bereik en ek het gedink ek mag dalk begin betaal vir my harde pogings van vroeër.  Ek het egter goed gevoel en redelik gemaklik daaroor gegaan.  Vandaar was dit redelik plat en afdraend vir die volgende 30 - 40 km en ons kon 'n redelike hoë spoed handhaaf.  Ons groep het op die klim verklein na so 12.  Daar was 'n redelike lelike val en ons was net 7 in ons groep oor.  Van die aanvanklike groep het by die beseerde persoon agtergebly en ons het gery na die naaste waterpunt om die ongeluk aan te meld aangesien daar nie selfoon opvangs was nie.  Ek was op daardie stadium die persoon in die groep wat die meeste van die werk gedoen het en het die groep gevra of ons net vinnig by die volgende waterpunt kon stop om die ongeluk aan te meld.  Net 3 van ons het gestop...

Ons het tussen WP2 en WP3 alleen gery en 'n groot groep het ons daar gekry vanwaar ons enduit saam gery het.  Ek was na 100 km redelik gaar en het effens begin kramp, maar vinnig weer herstel van dit.  Ek het klaargemaak in 4h30 min en was vol moed vir die Karoo2Coast oor 2 weke.

Botrivier naweek - 13 -14 September 2014

Lood en Saretha het ons 'n geruime tyd terug genooi vir 'n wegbreek naweek na Botrivier Hotel saam met ou skoolpêlle van hom.  Ons het dadelik ja gesê om bietjie afwisseling te bring met al die aktiwiteite.  Hier sou die hele gesin dan vir die naweek saam wees.  Daar is natuurlik 'n bergfiets sessie gereël onder die manne, maar dit was iets heeltemal anders as wat ek al voorheen gedoen het.

Die roete was van Botrivier, verby Dassiesfontein Padstal na die "singletrack" teen die berg (ken nie al die roetes se name).  Dit was ongeveer 30 km tot by die halfpad merk.  Pragtige roetes is daar gebou en was beslis 'n belewenis om daar te kon ry.  Halfpad is waar dinge vir my nuut was.  Ons het by een van die manne se huise gestop en daar is weggelê aan verversings wat bietjie sterker as jou normale energiedrankie is!  Wat my die mense verbaas het, is dat die manne nog op hul fietse die roete terug ook gery het.  Baie sosiale sport!  Ons het die res van die middag as groep saamgekuier by die hotel, waar meeste van die ryers en hul gesinne ook oorgebly het.  

Die Sondag is ons vir 'n kort, maar lekker rit op 'n ander roete wat net weer die prag van hierdie gedeelte van die Wes-Kaap uitgewys het.  Daar was 'n effense koeligheid in die lug en jy kon die verandering van die seisoene op die grane waarneem.  Ons sal beslis terugkom na hierdie pragtige plek.

Karoo2Coast - 21 September 2014

Ons was nie aanvanklik ingeskryf vir 2014 se Karoo2Coast nie.  Die logistieke nagmerrie van die wedren het dit na die vorige jaar vir ons meer na 'n berg voor ons as 'n uitdaging laat voel.  By dit sit jy met oor die 4 000 mense wat deelneem en indien jy enigsins 'n goeie tyd wil ry, moet jy sorg dat jy van die begin af in 'n posisie is waar ander jou nie gaan ophou nie.  Hierdie tipe wedrenne met sulke groot getalle is gewoonlik frustrerend vir die persoon wat sy eie doelwitte najaag omdat so baie dinge gebeur wat buite jou beheer is.  Ek sal later meer hieroor noem.

Twee van ons klublede het besluit om nie meer te gaan ry nie en ek en Hildegarde het besluit om hulle inskrywings oor te neem, asook die verblyf in die Kerksaal op Uniondale.  Ons het in opbou na die Sondag van Karoo2Coast steeds getwyfel of ons al die pad van Malmesbury na Uniondale wou reis, maar toe ons twee ander passasiers bykry was die planne in plek.  Ons sou almal saamry, ons kar het 'n geleentheid na Knysna en ons sou die Sondag direk na die wedren terugkom.

Saterdag net na 11:00 is ons op Malmesbury weg en het heerlik gery en was net na 17:00 in Uniondale.  Ons het by die Kerksaal omgery voor ons die ander 2 by die koshuis sou aflaai, net om seker te maak waar dit is.  Met ons aankoms by die koshuis het Elfriede verneem sy het 'n 4-bed slaapkamer.  Ek deel toe die aand 'n koshuiskamer met 3 ander dames!  Beslis 'n eerste vir my, maar baie beter as die vorige jaar se rooi tente.

Ek het in die A-groep weggespring en na my TipTrans wou ek bitter graag 'n sub 4 uur Karoo2Coast ry.  Hildegarde was in die B-groep en sy het haar eie doelwitte gehad.  Ons het weggespring en die eerste deel was 'n neutrale sone.  Daar was egter by senuwees en sommer op die eerste afdraend het twee fietse mekaar getref en 'n redelike botsing veroorsaak.  Ek het hier gesien dat ek om by my doelwit uit te kom redelik op my eie gaan moet werk.  Dinge in die bondel, was net te deurmekaar so vroeg in die resies.  Ons het die eerste tweespoor pad gekry wat ook die eerste klim was.  Dis hier waarna ek vroeër verwys het.  Selfs in ons A-groep is hier opeenhopings en dis waar baie mense baie van hul tyd verloor omdat hy wel die bult kan ry, maar in 'n ander persoon se hande is wat dalk voor hom loop.  Niks gaan hier help behalwe geduld nie.  Niks wat jy gaan sê, gil of doen gaan die situasie verbeter nie, want voor die persoon wat jou ophou is daar net weer een wat hom ophou.  Dit het niks te doen met hoe sterk of tegnies goed jy is nie, maar wel met die groot hoeveelhede mense wat deelneem.  Beste raad, "chill", jy gaan later hard ry met die energie wat jy nou spaar.

Om terug te kom na die eerste klim:  Ek was gelukkig, was redelik voor en kon die hele klim ry met 'n gemaklike hartklop.  Dit was goed vir my, want dit het my energie laat spaar wat ek dalk later kon nodig kry en as ek teen my eie spoed daar sou uitgaan sou dit my later ingehaal het.  Ek het lekker in my eie ritme gekom van sterk klim en bietjie stadiger as die gewone ou op die afdraende (ek is immers 'n verantwoordelike man en pa van 2).  In die middel van die resies het ek sterk gevoel en besef dat ek in my groep die leiding sal moet neem om my eie doelwit te behaal.  Ek het uitgewerk dat ek teen die einde 'n gemiddelde spoed van 24 km/h of meer moes ry om 4 ure te breek.  Al die klim in die eerste 60 km het gemaak dat my gemiddelde spoed op 'n stadium onder die 20 km/h was.  Vir die volgende 20 km het ek alles gegee om die gemiddelde spoed op te kry en het na 80 km begin voel ek sal bietjie rustiger moet gaan aangesien daar nog die laaste klim op na Simola is. Ek het vir 5 km rustiger gery en toe die klim kom al my laaste krag gebruik.  Ek het 4 mense verbygegaan op die laaste klim en toe ek die teerpad afvat Knysna toe, het ek geweet ek is binne bereik van my doelwit, my tyd het gesê 3 uur 48 min.  Ek het nie ontspan nie, voluit gegaan teen die wind tot ek oor die blou matte was en klaargemaak in 3 uur 56 min - "Mission accomplished".

Hildegarde het haar eie drama gehad.  Haar voorste "shifter" kon nie die ketting van klein na groot kry nie.  Sy het noodgedwonge die hele Karoo2Coast in haar klein voor-"blade" gery. Op die klimme was dit heel aanvaarbaar, maar op al die plat stukke het die groepe haar agtergelaat.  Sy het steeds klaargemaak in 'n baie goeie tyd van 4 uur 26 min.  Na alles is ons baie bly ons het gaan deelneem.  Dit was 'n vinnige, maar baie leer "trippie".  Ons sal seker maar weer gaan....

Malmesbury Fietsryklub Gesinsdag - 4 Oktober 2014

Die fietsryklub het sy jaarlikse Gesinsdag op 4 Oktober 2014 by Malmesbury Skougronde gehou.  Die oogmerk van die dag is om die hele gesin by die sport te betrek.  Die dag skop af met 'n pretrit vir die hele gesin.  Elke kind word deur sy ouer vergesel op die 2.5 km roete deur die wingerde.  Elke kind kry dan na afloop van roete 'n pragtige medalje vir sy of haar deelname.  Vanjaar se roete is deur amper 60 kinders gery en was 'n reuse sukses.  Hierdie pretrit is opgevolg deur 'n aflos vir die groter kinders en volwassenes wat in spanne van 2 aan 'n wedren deelneem wat 2 ure aanhou.  Die span met die meeste rondtes in die 2 ure word as die wenners gekroon.  Hierdie dag gaan egter nie oor wen of verloor nie, maar oor die lekker saamkuier.  Die dag word afgesluit met baie gelukkige trekkings met pryse van borge.  Almal was dit eens dat dit 'n dag op die kalender is wat nie misgeloop mag word nie.  Die klub het ook een lot (2 bottels rooiwyn en 'n skaapboud) opgeveil vir CANSA (kinderkanker).  Die veiling en die ekstra donasies wat die dag gemaak is het 'n bedrag van R3 350 vir 'n baie goeie doel ingesamel.  Dankie vir almal se wonderlike bydraes en teenwoordigheid die dag, veral aan Die Courant en Malmesbury Superspar!

Outsurance Gun Run 2014 - 12 Oktober 2014

My belofte aan Hildegarde is om ten minste een halfmarathon per jaar saam met haar te doen.  Die afgelope Sondag was dit weer die beurt van die Gun Run.  Soos ek nou hier sit is ek steeds in pyn.  Maak nie saak hoe fiks jy is nie, draf is 'n ander ding.  Jy moet hom oefen en jou liggaam moet gewoond raak aan die afstand.  My mikpunt was om 2 ure te breek en Hildegarde wou onder 1 uur 40 min hardloop.  Sy draf deesdae baie min met die gym wat haar feitlik voltyds besig hou.

Ons het by haar ouers oorgebly Saterdag aand en die kinders was by ouma en oupa terwyl ons gehardloop het.  Ek het Hildegarde by die wegspring afgelaai sodat sy 'n beter wegspringplek kan hê terwyl ek parkeerplek gesoek het.  Ek het feitlik heel agter weggespring, maar was vol vertroue dat ek my doelwit sal bereik.  Dit was my 3de Gun Run en ek het presies geweet waar dinge vir my die vorige 2 keer verkeerd gegaan het.  Ek het baie lekker gehardloop en het die eerste 10 km in onder 50 min gehardloop.  Daarna het die vasbyt begin.  Die lyf het begin seer raak en ek moes my kop reg hou.  Die onderstaande foto is ongeveer 3 km van die einde en jy kan sien dis laat in die dag!  Ek het net aangehou hardloop en sommer die laaste km my laaste energie gebruik.  Ek het klaargemaak in 1 uur 48 min,  12 minute vinniger as my vorige beste!  Hildegarde het klaargemaak in 1 uur 37 min en ons het altwee baie tevrede teruggekeer huistoe.

Eerskomende Sondag is dit die beurt van die Impi Challenge.  Ek belowe ek sal nie weer so lank vat om julle in te lig nie.  Hierdie was baie "catch-up" werk vir my!

Groetnis,
JG

Die Burger MTB 2014 - 75 km

Being quiet is an understatement.  It has been a very wet winter up until now and as I am sitting here writing, it still continues.  After my previous race, Darling Brew, my wheat season (real job) started to pick up some real momentum and I was forced to train a bit less.  The weather didn't help to motivate at all.  With the poor weather a couple of us joined Hildegarde's gym classes which mostly consists of training against your own body weight doing lots of strength and cardio.  We started the beginning of June and I can definitely feel the difference on and off the bike.

On Saturday it was time for Die Burger MTB.  We entered the 75 km race with about 2 000 m of vertical climbing.  Build up to the race was in no way ideal and the nerves where really high on raceday.  The fact that Hildegarde was up all night with a stomach bug didn't help at all.  The forecast for the day was sunny with a maximum of 18ºC, that didn't happen.  We got to Stellenbosch just before 07:00 and there was a light drizzle.  Hildegarde were dressed in winter kit, but I had no warm clothes - rookie mistake.  Luckily Johann Rabie from Bike Addict had an extra windjammer which I borrowed.

By start time we were feeling fine and went off for the long route.  I could immediatly see that Hildegarde had no power and the unpleasantness of the night returned.  After 8 km she told me to continue on my own.  She were pale and felt really bad.  This was something new for me as I had already made the decision to ride with her for the day.  She assured me that she would be fine and I can go.  I was about 15 min behind the group that I would have liked to ride with and flew away.  I soon realized that riding at this new pace was going to kill me and slowed down a couple of beats.

The mud and wet conditions were something else to deal with and when we hit some singletrack I went down a little hill over a bridge, but didn't make the other side.  It was so slippery and my front wheel made a decision to leave the bridge.  I went down really hard and felt very sorry for myself for a couple of minutes.  After a while the legs got warmer again and I could pick up the pace a bit.  One thing that happens on a cold rainy day is that you forget to take enough fluid.  I started cramping at 50 km, but rode through it and it went away just as quickly as it came after I took some gels.

I finished quite strong over the last 10 km, but as far back as I was I had to deal with all the other riders.  There were more than 3 000 riders participating today and it felt like I got all of them under the last bridge.  Certainly not ideal, but all part of the fun and games!  I finished in 4 hours 30 min.  The race was won by Waylon Woolcock, 2nd Darren Lill and 3rd Johann Rabie.

Hildegarde on the other hand somehow got hold of Lood on the route and they decided to take the 42 km turnoff.  She finished that route, but was still not her energetic self for the rest of the weekend.

The next race is The Asics Dirty Double on 30 August 2014 in Wellington.  This consists of a 10 km Trail Run and 25 km MTB.  Hildegarde will be doing that solo with me and the kids being her second.

Talk again soon!

Cheerio,

JG

Darling Brew Extreme 2014

Ek het gedurende die 100 Miler reeds besluit dat ek gaan werk maak daarvan om vir my 'n "winter fiets" te bou.  Een wat ek bietjie minder oor "worry" en beslis 'n laer instanthoudingkoste as my Scott Spark 900 RC (Jet) het.  Die winter in die Wes-Kaap kan nogal nat en modderig raak en die fietse hou net mooi niks daarvan nie - Bike Addict is mal daaroor!

In die opbou na die Epic het ons baie verskillende komponente op fietse gehad, met die gevolg het ek omtrent vir elke deel van die fiets 'n ekstra een gehad wat in 'n boks in die garage staan.  Ek kon dit net sowel meer nuttig gebruik.  Ek het net 'n paar goedjies ekstra gekort en ek was "good to go".  Die resultaat is 'n baie lekker oefenfiets vir die winter met 'n lae instanthoudingskoste.  Dit is 'n "hardtail", so dit gaan 'n lekker speel-fiets ook wees.  Ek het Vrydag die fiets gekry en het oppad huistoe vir Gabri Steyn (mede-stiger van die Darling Brew Extreme en die man agter Wolwefontein MTB roete) gebel.  Hy vra my toe of ek die volgende dag kom ry en ek sê dat dit nie eintlik my plan was nie, maar ek het nou 'n fiets so ek kan kom!  Ek is baie bly ek het gegaan...

Dit was baie mistig op Saterdag, 31 Mei 2014.  Ek was vroeg reeds by registrasie en kon sien dat daar bitter baie moeite in hierdie dag ingegaan het.  Daar was 'n groot tent met seker 10 verskillende kos en drink stalletjies van organisasies in Darling.  Elkeen het sy produk aangebied en dit was salig vir die siel op so 'n ysige dag.  Die titelborg, Darling Brew was natuurlik in al sy glorie daar en ek is oortuig daarvan die meeste ryers net daar was vir hul produk!  Met registrasie het elkeen 'n "goodie bag" ontvang.

Daar was 3 afstande waaruit jy kon kies.  Baie oorspronklik is dit vernoem na Darling Brew se produkte.  Die lange wat op die ou end 58 km en nie soos adverteer 52 km was vanweë al die reën, was die Bone Crusher.  Die middelafstand van 35 km was die Black Mist (baie gepas op die dag) en die kort afstand was die Slow Beer.  Ek sou aan die Bone Crusher deelneem en het vir die eerste keer vanjaar gery as Nexus / Bike Addict om my nuwe fiets in te lyf!

Foto's:  Johan Viljoen (Die Courant)

Ek het redelik voor gestaan, omdat ek geweet het dat ons na 8 km die eerste "singletrack" van die dag kry en jy wil nie daar in 'n lang tou begin nie.  Die skoot het geklap en ons is uit die sportterein agter die ambulans op die teerpad, groot fout, die ambulans is in die verkeerde rigting!  Dit het beteken dat ons wat voor gestaan het, nou skielik heel agter was en deur die hele veld moes terugwerk.  Die eerste 8 km was lekker vinnig en plat, daarna was dit die beurt van Gabri Steyn se Wolwefontein "singletrack".  

Dit was steeds baie mistig en jy kon nie ver voor jou sien nie.  Ek het voorheen al hier gery en het 'n goeie idee gehad van die roete, as dit jou eerste keer was, sou jy verseker baie deurmekaar geraak het met waar jy was.  Daar was iets van alles - kort vinnige klimme, pragtige "berms" vir 'n lekker vloei in die enkelspoor, bruggies en natuurlik hier en daar water.  Ek het heerlik gery op Wolwefontein.  Nêrens hoef ek te gewag het nie en kon lekker gas gee.  Die een dink waarmee ek nie rekening gehou het nie, was my fiets se saal wat nie styf genoeg vas was nie.  Ek wou nie stop en tyd verloor nie, maar moes noodgedwonge op die dag 3 keer stop en elke keer het ek hom stywer vasgemaak, want as ek my kom kry voel dit of my knieë langs my ore sit!

Roete profiel - tawwe klimme op die einde!

Mens sou dink dat die paaie baie nat sou wees, maar Darling is redelik sanderig, so die water het redelik goed dreineer.  Nietemin was daar later in die wedren 'n redelike paar ryers wat se kettings van die nat grond op die ratte begin vassit het "chain suck" en dan moet jy maar stop en losmaak of ophou trap en kyk of dit loskom.  Dit gebeur natuurlik net met fietse wat meer as een rat voor het - myne op die dag was ook so, maar dit het slegs 2 keer met my gebeur.  Ons is van die enkelspoor af terug met dieselfde roete as waarmee ons gekom het, dus het jy van die stadiger ryers en afstande van voor gekry.  Ons is verby waterpunt 2, wat soos ek verstaan Darling Vleismark s'n was.  Ek het nêrens gestop nie, maar soos ek verstaan was hierdie punt uit die boonste rakke.  Ons is deur die dorp na die wingerde met 3 tawwe klimme.  Op 40 km kon ek voel dat die saal wat vroeër die heeltyd gesak het en ek wat aanhou trap het, my bo-bene se tol begin eis.  Ek het die klimme effens stadiger hanteer as wat ek normaalweg sou wou, maar ek het steeds voortgebeur en anderkant uitgekom.  Ons het in totaal so ongeveer 1 100 m vir die dag geklim oor die 58 km.

"Black Mist" wat die heeldag met ons was

Ons is weer deur die dorp, uiteindelik klaar met die klimme en kon die laaste 7 km redelik plat terugry eindstreep toe waar 'n heerlike, feestelike atmosfeer geheers het.  Ek het klaargemaak in 2 uur 50 min in algeheel 21ste plek, baie tevrede en bly dat ek daar was.  Elkeen wat klaargemaak het, het 'n Darling Brew bierglas ontvang met 3 goedjies in - 'n nickerball (vir jou gratis bier), 'n Darling Vleismark "voucher" (vir jou gratis droëwors) en 'n Darling Romery "voucher" (vir jou gratis drinkbare joghurt).  Baie goeie waarde vir geld.  Ek dink Darling en sy mense kan baie trots wees op hierdie dag wat hulle aangebied het.  Darling Brew is verseker 'n "brand" wat alreeds 'n huishoudelike naam geword het onder ons plaaslike mense, maar beslis 'n groot gunsteling sal word onder almal wat die dag daar was en die mense met wie hulle in aanraking kom.  Kevin Wood (ek ken jou nie persoonlik), ek dink hierdie wedren was die perfekte kombinasie met Darling Brew se produk.  Dankie vir die ondersteuning van die sport waarvoor ons so lief is en vir dit wat julle saam met Gabri en die hele gemeenskap vir ons aangebied het op Saterdag, 31 Mei 2014.

Dit reën verskriklik hierdie week, maar die son sal weer skyn.  Gryp maar elke stukkie sonskyn aan en gaan trap.  Skryf ook vir 'n paar wedrenne vorentoe in om die motivering daar te hou.

Mooi bly en dankie vir al die ondersteuning!

JG