Hermon Onkruid Vasvra 2013

Ek het in een van my vorige blogs verwys na my regte werk.  Hierdie afgelope naweek was daar weer 'n geleentheid wat indirek te doen het met my regte werk.  Ek is baie bevoorreg om in 'n posisie te wees waar ek op verskillende kommitees dien.  Die afgelope 6 jaar is ek op Hermon Landbouvereniging se bestuur en die laaste 4 jaar die sekretaris.  Dit gee mens die geleentheid om baie intensief betrokke te wees by hoe so 'n organisasie funksioneer.  Hermon Landbouverening is een van die mees aktiewe en operasionele organisasies waarby ek betrokke is.  Dit is 'n unieke groep produsente en baie betrokke by die gemeenskap.  Dis 'n baie tradisievaste vereniging met ongeveer 8 byeenkomste per jaar.  Meeste van die vergaderings vind plaas by Hermon Hotel - 'n bymekaarkomplek met sy eie boek vol stories!

Op Saterdag, 17 Augustus 2013 was dit weer die beurt van die tradisionele Onkruid Vasvra (Rally).  Die dag is vroeër jare deur die destydse koöperasie aan die produsente gebied in die vorm van 'n rally.  Jy het gery van plaas tot plaas en die manne se plase besoek en na trekkers, parte ens. gekyk.  Jy moes dan meganiese vrae beantwoord en wenners is aangewys.  Hierdie was die oorspronklike byeenkoms.  Hierdie formaat het uitgesterf en die dag het doodgeloop.  In die 90'er jare het die manne weer die byeenkoms afgestof en die Hermon Boerevereniging Onkruid Rally het ontstaan.  Die dag was altyd 'n groot hoogtepunt op die kalender.  Die nuwe formaat was dat vrae by spesifieke punte op koringlande uitgewys word.  Daarheen word dan "gejaag" en vrae moet beantwoord word.  Vrae het gegaan oor watter tipe onkruid by die spesifieke punt staan en waarmee dit beheer kan word, asook algemene kennis vrae oor die distrik.  Die wenner was die span met die meeste regte antwoorde in die vinnigste tyd - 'n regte Rally!  Verskeringseise het veroorsaak dat die formaat weer later verander het en die tydtoets is afgeskaf (daar was van die deelnemers wat te entoesiasties geraak het).  Dit bring ons nou by die hedendaagse formaat.

Elke landbouvereniging doen sekere dinge om fondse in te samel.  Hermon Landbouvereniging gebruik die Onkruid Vasvra.  Ons vra al die organisasies waarmee ons besigheid doen om 'n bydrae vir die dag te maak.  In ruil daarvoor kan hulle kom uitstal en die dag met hulle kliënte sosiaal deurbring.  Hierdie jaar was geen uitsondering nie.  Organisasies het nie geskroom om 'n bydrae te lewer nie.  Martin Jooste Landboubemarking wat my Nexus kollega is, was die hoofborg van die dag en het deur Wildboar Catering (Marius en Ursel Wagener) gesorg dat almal genoeg te ete en drinke kry.  

Die dag is bygewoon deur 75 mense waarvan 54 die roete gery het.  Vrae word by punte op verskillende produsente se plase gevra.  Aanwysings na die punte word met die wegspring aan deelnemers gegee en die roete word gevolg.  Die deelnemers kry dus die geleentheid om verskillende plase te sien in die ongeveer 40 km roete wat gery word.  Op die ou end van die dag word vraestelle "ingegee" en gemerk en 'n wenner word op 'n prysuitdeling aangewys.  Vanjaar was die wenners (ook die verdedigende kampioene) Deon Steyn, Nelius van Santen en Van der Bijl Brink.  Daar is natuurlik baie pret op die dag met spanne wat gediskwalifiseer word weens verskeie redes (onwettige telefoon oproepe, handboeke, Google, ens.)  Na afloop van die prysuitdeling kan almal die dag verder geniet.  Vanjaar is ons bederf met 'n lekket T-been biefstuk deur Wildboar Catering.

Die eintlike "sports" begin eers na ete.  Dis dan wanneer die manne hulle voertuie bietjie vuil maak.  Vanjaar was dit ekstra vuil!  Hulle maak "doughnuts" en sit vas en doen al die dinge wat hoë testosteroon vlakke 'n man laat doen!  Gewoonlik word hierdie dinge gedoen met 'n groot skare en met al die nodige aanmoediging.  Vanjaar se Onkruid Vasvra was weer 'n reuse sukses en Hermon Landbouvereniging wil graag al hul getroue borge bedank vir die volgehoue ondersteuning.

Vir nou is dit weer terug na die oefen.  Verlede week was ek bietjie siek gewees en ook al die reëlings met die boeredag het maar redelik tyd gevat. 

Groete,
JG

Java MTB Challenge 2013

Skurwekop

Gedurende Mei 2013 het ons kampgroep (Karavaan Kinders) by Skurwekop in Robertson gekamp.  Ek en Lood het die bergfietse saamgevat en lekker roetes daar gery.  Ons het onmiddelik besluit dat ons beslis weer sou terugkeer.  'n Paar dae na ons terugkeer het vriendin Annake Basson met my kontak gemaak en laat weet dat daar 'n bergfietsrit op 10 Augustus 2013 te Van Loveren sou plaasvind wat die Java MTB Challenge heet.  Ek het dadelik die Karavaan Kinders laat weet dat ons die langnaweek van 9 Augustus sou kamp -weer te Skurwekop en vir my en Hildegarde ingeskryf vir die 70 km uitdaging wat baie van Epic 2012 se roetes bevat het.

Ons is verlede Donderdag middag vort en moes 'n baie koue naweek trotseer.  Karavaan gehaak en fietse op die dak.  Die kinders tel natuurlik die slapies al vir die laaste 2 weke af, so die opwinding was groot!  Ons was 4 gesinne die naweek daar, so die kinders is permanent besig.  Kamp bly steeds een van ons gesin se lekkerste tydverdrywe.

Saterdag het aangebreek en Saretha het my en Lood na Van Loveren geneem.  Hildegarde het besluit om eerder nie te ry nie.  Sy was nog baie stukkend en seer na die valle die vorige Saterdag.  Lood sou deelneem aan die 30 km resies - hy het egter sy skoene vergeet en vinnig moes daar planne gemaak word om sy skoene betyds by die wegspring te kry!  Ek het 08h00 weggespring en die temperatuur was 'n skamele 3 grade Celsius.  Bitter koud, maar ek het geweet dit sou vinnig meer aangenaam raak.

 

Ek het in die tweede groep weggespring en dadelik probeer voor kom.  My en Hildegarde se ooreenkoms is dat as beide van ons in die wedren is, ek saam met haar ry (ons doen wat ons doen om saam te wees), maar as ek alleen in die resies is, ek maar kan gooi!

Ek het paar manne verbygegaan en so ongeveer 5 km in die resies in was ek voor in ons groep.  Daar was 'n pyltjie wat wys dat jy regs moet draai, met 'n motorfiets spoor net regs van dit.  Ek het gedog jy moet die motorfiets spoor langs die pyl volg.  Ek was verkeerd en die hele peleton het my gevolg!  Ek het na so 500 m agtergekom ek is verkeerd - daar was geen pyle of ander fiets spore van die eerste groep nie.  Ek het omgedraai en teruggedraai - nie sonder kommentaar.  Die groep het geskel en nie geweet wat aangaan nie.  Ek is toe terug op die regte pad en kon vinnig nuwe aanwysings sien.  

Verlore "cleat"

Dit was 'n heerlike roete, redelik tegnies en op die ou end 75 km.  Ons het amper 1 500 m geklim deur die roete.  Ons moes na ongeveer 20 km oor 'n klomp bande loop wat onderdeur 'n brug gepak was.  My een "cleat" het losgekom en toe ek weer op die fiets klim kon ek voel my voet voel los in die pedaal.  Ek het net aangery.  Ons het op so 38 km die tawwe klim van die dag bereik.  Daar was 'n gedeelte met 'n 27 % helling.  Ons almal het daar die gedeelte uitgestap.  Die grond en klippe was nog nat van die week se reën en alles het gegly.  Ek vermoed my "cleat" het daar besluit om sommer heeltemal die wedren te verlaat.  Ek moes die res van die resies met slegs een "cleat" ry.  Dit is nie te maklik aangesien jou voet die heeltyd van die pedaal gly en tegniese stukke kan nogal gevaarlik raak.  Ek het my egter nie deur dit laat afsit nie en steeds so hard as wat ek kan gery.

                           

Ek het op die ou end die wedren voltooi in 4 uur 20 min, wat darem in die top 20 van die dag was.  Ek het 'n gemiddelde hartspoed van 160 gehad en kon duidelik voel ek het hard gery - ek was tevrede.  Dit was 'n baie goed georganiseerde dag en vir die rondom 500 ryers wat oor die 3 afstande aan die dag deelgeneem het, beslis iets om na terug te keer volgende jaar.

Fondse wat die dag ingesamel is word geskenk aan die Robertson Voorbereidingskool.  Meeste van hierdie wedrenne waaraan ons deelneem het 'n goeie doel waarheen die fondse gaan en dit maak elke geleentheid nog meer spesiaal.  Om 'n kind skoolgereed te kry is beslis hoog op enige ouer se prioriteitslys, maar fondse by skole is nie altyd so maklik bekombaar nie en geleenthede soos hierdie skep vir die skole en dus vir die kinders daardie geleenthede.

Ons volgende wedren is die Bovlei MTB Classic op 31 Augustus 2013 te Lelienfontein in Wellington.  Gedeelte van die fondse van die geleentheid word weer geskenk vir die Bovlei Gemeenskap Sentrum.  Besoek www.graveltravel.co.za vir meer inligting.

Hierdie naweek het een van die organisasies waar ek op die bestuur is - Hermon Landbouvereniging sy jaarlikse Onkruidvasvra.  Ons reël hard daaraan, so volgende week vertel ek julle meer van die spesifieke dag!

Groete,
JG

Die Burger Bergfietsuitdaging 2013

Hildegarde en Johann besig met "setup"

Voorbereiding vir die wedren het begin met iets wat lankal reeds gedoen moes gewees het, ons "bike setups".  Dit behels basies die opstel / instel van jou fiets sodat dit perfek vir jou is.  Dit is waar jy al jou krag en energie optimaal in die fiets plaas en die beste resultaat vir jou trap kry.  Ek en Hildegarde het vir Johann Rabie (Professionele pad- en bergfietsryer) genader om ons s'n te doen.  Ons is in die wolke!  Die resultaat is baie meer as wat ons verwag het en ons voel fantasties in die posisie wat ons nou op fietse is.  Ons het sommer al vier ons fietse (2 pad en 2 berg) gedoen.  Johann is geduldig en gebruik sy tyd met die opstellings - wat 'n belewenis.  Ek sal dit beslis vir enigeen aanbeveel.

Delheim enkelspoor - Jaco

Delheim enkelspoor - Hildegarde

Saterdag, 3 Augustus 2013, het aangebreek en dit was die eerste keer dat ek en Hildegarde met ons nuwe "kit" as Team Nexus sou ry.  Ons het van die begin af gesê dat ons as 'n span gaan ry, dus bymekaar gaan bly.  Makliker gesê as gedaan.  Ons het in groep D die oggend weggespring - 08h35.  Dit was koel, maar beslis nie koud nie.  Daar was 'n neutrale zone vir ons om uit die dorp te kom waar die regte resies sou begin.  Almal het ons gewaarsku dat daar ongeveer 1 500 m se vertikale klim in die 60 km wat ons sou aflê, is.  Ek was redelik goed voorbereid en het sterk gevoel.  Ons het met 'n gemaklike pas begin en die eerste klomp klimme trotseer.  Hildegarde het baie goed bygehou en ek het die heeltyd net gesorg dat sy my van agter kan sien.  Ons het lekker gery tot op so 25 km waar ons eerste probleempie van die dag om die draai was.  Dit was net na die eerste "singletrack" van die dag, gevolg met 'n afdraand.  Ek was voor en het 'n sloot in die pad gesien en stadiger gery.  Hildegarde het nie waargeneem dat ek stadiger ry nie en toe sy dit agterkom was dit te laat.  Sy het ankers gegooi, maar die koeël was reeds deur die kerk.  Sy is links teen die wal af en het 'n groot rots skrams geraak - val 1 en die bloed het gevloei en die humeure het begin optel.

Team Nexus - Einde in sig!

Julle moet nou mooi verstaan, Hildegarde is my Epic Partner, maar sy is ook die ma van my kinders en my bruid.  Dit is glad nie lekker om haar te sien seerkry nie.  Dit is die hoofrede hoekom ek op die stadium voor ry - wat die oog nie sien nie, weet die hart nie van nie!  Ek stres myself dood as ek agter haar ry en maak dan self onnodige foute.  Na die val kon ek min reg sê of doen.  Ek verstaan dit, want daar was pyn.  Bergfiets is egter 'n ingewikkelde sport en om emosies by die saak te gooi maak dit nie makliker nie.  Ons het in redelike stilte vir die volgende uur verder gery.  Ek kon agterkom Hildegarde raak al hoe sterker en vir myself gevra waarom nou en nie vroeër nie.  Sy het my meegedeel dat sy nog nie lekker weet om haarself te "pace" nie en dit met tyd sal regkom.  Dit maak sin en beteken vir my ook baie aangesien ek geneig is om te vinnig uit die blokke te kom en dan uit te sak in laaste deel van resies.

Ons is klaar!

Ouch! Hildegarde mediese hulp

10 km voor die einde het die noodlot ons weer getref.  Die korter afstand se groepe het deel geword van ons resies en daar was baie onervare ryers deel van die pakkie.  Ons is teen 'n bult af en die persoon voor my het briek  aangeslaan, ek ook - nie Hildegarde nie!  Sy het verby my gekom en my handvatsel getref.  Ons altwee het 'n pragtige stukkie wingerd in Stellenbosch gekoop!  Ek het nie so baie skade, maar Hildegarde het op die ander elmboog as die vorige val te lande gekom en hierdie was 'n lelike wond.  Haar agter cazette het ook vir die 2de keer losgekom en ons moes stop om dit met hand vas te draai - slegs 'n tydelike opsie.  Ons het klaargemaak in 3h55 min - baie tevrede.  Ons weet baie meer oor mekaar se vermoë asook waaraan ons moet werk.

Ons wil ook vir Malmesbury Toyota baie welkom sê as deel van ons borge span.  Malmesbury Toyota gaan ons ondersteun op ons pad na die Epic.  Ons waardeer die lojaliteit wat julle aan ons betoon en wees verseker van ons volgehoue ondersteuning.

Volgende op ons kalender is die Java Challenge wat gaan plaasvind op Saterdag, 10 Augustus by Van Loveren in Robertson.  Meer daaroor volgende week!

Groete,
Jaco G